Bir Yaşındayım
”Hiç gerçek olduğunu sandığın bir
rüya gördün mü?
Ya o uykudan hiç uyanmasaydın rüya
Hayat sevilecekse sen varsın diye sevilmeli
Ne önemi vardı… öncenin ve sonranın
Kendimle olduğum zamanın
Her bir anın
Nasıl sensiz bırakırım
Rahatlığımı unutsam da
Uykularımı delen o güzel sarılmaların
Heyecanını düşünüp… evet şimdi derken
Bakışlarım önüme akıyor
Rüya imiş
Hem sevinip hem üzülmek
Güne merhabalarım
Bitmeyecek mi
Gerçeğe aldım hayalin
Bir boş anım özlemesin
Halden kalksın sensizlik
Kendimi dahi aramak istemiyorum
Ruhumun derinlerinden yüze çıkanlar
Şiir olup ayaklarına değmek için yarış
ediyorsa
Laflarlar gemisi değil
İfadeye mecbur olduğum içindir de
Kelimeleri kullandım
Ambarlarına o kadar fazlaca yığdığım
Batacaksa batsın diyecek kadar pervasızca
Şaşkınlığım
Nedenini sorma
Yücesin anlatamadığım kadar
Benden sana yazılar yenidir sanma
Her daim vardın hayallerimde
Arar dururken yüzünü
Sen olduğunu anladığım an
Acım biraz dindiyse belki ondandır
Herşeyimle herşeyinle benimdin…
Şu an bu oldu demek zor değil
Sonra gerçek nedir diye
Sormaya gerek bile bırakmadım
Tanrı sende gizlenmiş olmalı
Yoksa nasıl sonsuz bir sevgiyi
Hissedebilirim ki
Çok kere hayallerim beni korkulara salarken
Artık aşılmazları aşıyorum
Al beni kaçır demeye ihtiyaç hissetmiyorum
Başka bir yol var mı
Baksana ben sende kalmışım
Çıkışlar adına …
Bilemiyorum ama
Gayya çukurlarında bir hayat düşün
Ve oradan çıkmana sebep olacak kimsesiz
Bense ruhumun özgürlüğünü
Senin esaretinde tutmaktayım
İnan ki en mutlu olduğum zaman
Sende tutuklu olduğum anlardır
Bendeki dinginlik ve umut
Ve inatla durmak istiyorum
Seninle uzandığım gökler
Güneşleri sönük
Karanlıklarıysa bastığın toprak kadar ezgin
Varlığınla onlar şeref bulurlar
Hayallerime gem vursalar
Seni bulmuş biri için üzülmek
Öncekine benzemeyen aşkın en yücesinde
Hasreti daha kalır mı
Seni sen olduğun için seviyorum
Aşkımın sonu mutluda bitecek
Taşlaşan kalpte aşk yaşar mı
Bunu benden daha iyi kim bilir
Neydi hayat önceleri
Karanlık günlerimin aydınlığı
Kimdir
Vazgeçmek veya başka bir nedenle
Gövdeme can veren sarmaşıklar
Titretiyorsa kalbimi
Aramaya bir daha ihtiyaç duymayacağım
berraklıkta
Tek sebebi aşkındır
Aşk belki seninle
Bana kendini tanıtabildi
Her şeyine evet dedirtecek kadar sevdirdiğine
Sonrası…
Uçuruverdirdin aklımın erişmediği bilinmeze
Böylesi bir aşkın takipçisi olsun istenir
mi
İkincisini düşünemiyorum
Korkumu sevince hüznümü doyuma ulaştıran
Bu kalbin tek sahibi ve sevdin ya beni
Başkasına daha yer veremem
Herkese aşktan bir parça düşse
Bana düşen en büyüğü değil mi
Gözden düşmüş biriydim
Özümü
sende bulunca
Üzülmem mi
Biraz geç kaldığıma
Bakıyorum da
Her şeyin aslı sana bağlıymış
Ahlarımın çokluğu bundan oluyor
O kadar güzel sevdin ki beni
Yıllarımı sildin
Bütün üzüntülerime son verdin
Unuttum sayısını
Sorsan yaşımı
Bir
yaşındayım…inan buna…
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar