Şehirler Ötesine

Bunlarada Bakarsınız

 

Yazan: Sümeyye Kuş

Anlatamadığım duyguların esiriyim.

Bir de seni delice sevmenin.

Ölümü arzulayacak, ölümü geciktirecek kadar sevdim ölümü.

Sen uzaklardayken değişen bir şey olmadı yaşamımda. Biraz mutluluk eksildi, yerini özlem aldı, acı aldı. Bir de kendimi kaybettim sen gittikten sonra. Yaşama yol veremez oldum, düşünemez oldum, bir çocuğun ağlamasına ağlayacak kadar

Yeni yerler keşfetmedim şehirde. Seninle gezdiğimiz yerleri mekân belledim kendime. Soğuktan elleri donan o sakar simitçi çocuktan bol susamlı ve gevrek simitler aldım, ücretini yanımda olmamandan dolayı çektiğim acıyla ödediğimi söyleyerek. Seni sordu. Ağladım, ağladı. Söyledikleri iki kelimeyi geçmedi.

Pütürlü duvarlara ismini kazıdım ismimden önce. İsmimi yazmaya gerek yoktu. İsmim isminde mevcuttu.

Sokakta oynayan çocuklara senin -o saf- neşenle bakıyorum. Senin  yerine başlarını okşuyor, pamuk şekerler alıyorum. Geleceğin günü parmaklarımla hesapladım da bir ömre bedel çıktı sonuç. Esen rüzgar kokunu getiriyor, martılar sağlık haberini. Sana sevda sözcükleri yolluyorum gürültüsüyle şehri uyandıran kara katarların yaşamını neler meşgul ediyor. Hâlâ piramitlerin gizini mi araştırıyorsun? Aşkın tarihini anlatırken -tarih yazdığımız- bölüştüğümüz o demli çayın zevkini anımsıyor musun? Hâlâ üşüyor musun temmuz sıcağında, yaz aşkı gereğince birbirlerine sahte sevda sözcükleri fısıldayan genç aşıkları (!) görünce. Bana beslediğin sevginin şiddetinde mi şimdi beslediğin nefret? Hâlâ tebessüm ediyor musun oyun oynayan çocuklara? Sarı güllerdeki hüznü görünce aklına yine ben mi geliyorum?

Biliyor ve kahroluyorum ki, bu satırları senden başka bir çift göz de okuyacak. Belki acıyacak, belki anlamayacak, belki beddua yağdıracak pervasızca... Ya da yalvaracak Yaradan’a bitsin bu karaya bağlanmış mavi yaşam!...

Kaynak: Âhenk…Fikir Kültür Edebiyat Dergisi… OCAK ‘ 99    SAYI: 7

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar