İki Kişiydik

ne olduğunu bilmezken… derdin

hasretin bittiği yerdir

sözsüz kaldığımda…

cevap vermiyorsun..

gel dediğin, git…

deyişinde yok,

çakıldım, sonuçsuzca… 

bilmem ile bilmediğim,

 mıhlanmış…bir hata mı…

söylese…

perdelenmiş, değiliz

iki yüz arasında…

bir huzursuz önceliğinde…

bugünde iki kişiyiz

birden geziyoruz…

dönüşümle…

ay ışığı yalnızlığı ve

gecenin karanlığında

tutalım nöbeti…

bekle uzun zamanı

sözden diye…

ararken, eve dönmenin yollarını

ayırdığın bedenimle,

hala bekliyorum

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar