İki Kişiydik
ne olduğunu bilmezken… derdin
hasretin bittiği yerdir
sözsüz kaldığımda…
cevap vermiyorsun..
gel dediğin, git…
deyişinde yok,
çakıldım, sonuçsuzca…
bilmem ile bilmediğim,
mıhlanmış…bir hata mı…
söylese…
perdelenmiş, değiliz
iki yüz arasında…
bir huzursuz önceliğinde…
bugünde iki kişiyiz
birden geziyoruz…
dönüşümle…
ay ışığı yalnızlığı ve
gecenin karanlığında
tutalım nöbeti…
bekle uzun zamanı
sözden diye…
ararken, eve dönmenin yollarını
ayırdığın bedenimle,
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar