Print Friendly and PDF

ÖLEMEMEKTEN ÖLÜYORUM-AZİZE TERESA

Bunlarada Bakarsınız



Yaşıyorum, ama kendimde yaşamadan
Yaşamak için yanıp tutuşuyorum
Ölememekten ölüyorum.

Aşktan öldüğümden beri
Kendimden geçmiş olarak yaşıyorum.
Çünkü beni kendisi için isteyen Tanrı ’da yaşıyorum;
O’na yüreğimi sunduğumda
Oraya bu sözleri kazıdı:
Ölememekten ölüyorum!

Aşkla kaplı olarak yaşadığım
Bu Tanrısal hapishanede
Tanrı tutsağım oldu
Tanrı ’yı tutsağım olarak görmek
Bana dayanılmaz acı veriyor
Aşırı sevgiden coşmaktadır yüreğim
Ölememekten ölüyorum.

Bu yaşam ne de uzun!
Ruhumun zincire vurulduğu
Bu hapishaneye katlanmak ne zor!
Ölümün gelip, beni kurtarmasını beklemek
Öyle azap veriyor ki bana
Ölememekten ölüyorum.

Rab, Senden zevk alınamayan
Bu yaşam ne kadar da çekilmez
Aşk hoşluklarla dolu ama
Beklemek ne yazık öyle değil
Bu yükü al benden Tanrım
Ağırlığı beni eziyor
Çünkü ölememekten ölüyorum.

Bir gün elbet öleceğim düşüncesi yaşatıyor beni
Umudumun bana verdiği güvenceyle
Ölüm yaşam olacak benim için.
Ey yaşama götüren ölüm!
Gecikmeden gel; bekliyorum seni
Ölememekten ölüyorum!

Ey yaşam, sevginin güçlü olduğunu anla
Bundan böyle artık yük olma bana
Yaşama kavuşmak için ölmekten gayrı
Çarem olmadığını anla artık
Zincirlerimden azat etmek için beni
En büyüleyici halinle gel ey tatlı ölüm
Ölememekten ölüyorum.

Gerçek yaşam, Cennette yaşanandır
Bu dünyadaki yaşam son bulmadıkça
Ona kavuşamaz insan.
Ey ölüm!
Saklanma artık İlk önce ölmeliyim ki
Daha sonra yaşayayım!
Ölememekten ölüyorum.

Yaşam!
Seni yaşamak için,
Seni yitirmekten başka Tanrı ’ya ne verebilirim ki?
Mademki, biricik arzumu
Ölüm gerçekleştirecek
Öyleyse yaşam, seni terk etmek gerek!
Ölememekten ölüyorum.

Tanrım, Senden yoksun
Yaşamım nedir ki?
Ve ölemeden acı çekmekten
Daha korkunç işkence olabilir mi?
Kaderime yanıyorum,
Çünkü sızım bir türlü dinmek bilmiyor
Ölememekten ölüyorum.

Sudan çıkarılan balık bile
Ölümden medet bulur
Çünkü ölüm onun için kurtuluştur
Ama benimki gibi acımasız bir yaşamla
 Hangi ölüm kıyaslanabilir ki
Ölememekten ölüyorum

Altar da mevcut olan Sana taparak
Biraz avuntu buluyorsam eğer
Seni tam olarak görememenin
Istırabı da içimde canlanıyor
Her şey bana yeni bir dert kaynağı
Çünkü istediğim gibi göremiyorum Seni
 Ölememekten Ölüyorum

Bir gün Seni görmek umudu ile
Seviyorsam eğer
Seni yitirebilmek düşüncesi
Gözyaşlarımı artırıyor.
Bu korku, ürpertiyor beni.
Tanrım, sevgiline acı!
Ölememekten ölüyorum.

Bu ölümden kurtar beni Tanrım, hayat ver bana
Bu bağların tutsaklığından kurtar.
Seni görmek için öldüğümü
Sensiz yaşayamayacağımı
Gör Tanrım!
Ölememekten ölüyorum.

Bundan böyle ölümüme ağlayacağım
Günahlarımdan dolayı
Tutsak kaldığı sürece
Hayatıma sızlanacağım.
Ne zaman söyleyebileceğim?
Senin aşkın için öldüğümü
 Ölememekten ölüyorum.

Vivo sin vivir en mi,
Y tan alta vida espero,
Que mu er o porque no muero.

Aquesta divina union
Del amor con que yo viyo
Haze a Dios ser mi cautivo,
Y libre mi caraçon;
Mas causa en mi tal passion
Ver a Dios mi prisonero,
Que muero porque no muero.

Esta divina prision,
Del amor en que yo vivo,
Ha hecho a Dios mi cautivo,
Y libre mi corazón;
Y causa en mi tal pasión
Ver a Dios mi prisionero,
Que muero porque no muero.

Ay, que larga es esta vida!
 jQue duros es tos destierros,
Esta cârcel, estos hierros
En que el alma estâ metida!
Sólo esperar la salida
Me causa dolor tan fıero,
Que muero porque no muero.

Ay, que vida tan amarga
Do no se goza el Senor!
Y si es dulce el amor,
No lo es la esperança larga:
Quite me Dios esta carga,
Mas pesada que azero;
Que muero porque no muero

Solo con la conflanza
Vivo de que he de morir,
Porque muriendo el vivir
Me asegura mi esperanza;
Muerte do el vivir se alcanza,
No te tardes, que te espero;
Que muero porque no muero.

Mira que el amor es fuerte;
Vida, no me seas molesta,
Mira, que solo me resta,
Para ganarte perderte.
Venga ya la dulce muerte,
Venga el morir muy ligero
Que muero porque no muero.

Aquella vida de arriba,
Es la vida verdadera,
Hasta que esta vida muera,
No se goza estando viva:
Muerte, no me seas esquiva;
Vivo muriendo primero,
Que muero porque no muero.

Viva, que puedoyo darle
A mi Dios que vive en mi,
Sino es el perderte a ti,
Para mejor a el gozarle?
Quiero muriendo alcanzarle,
Pues a el solo es el que quiero;
Que muero porque no muero.

Estanta ausente de ti,
Que vida puedo tener
Sino muerte padecer
La mayor que nnca vi
Lastima tengo de mi,
Por ser mi mal tan entero,
Que muero porque no muero

El pez que del agua sale
Aun de alivio no car ece;
Aquien la muerte pedece,
Al fin la muerte le vale
Que muerte avra que se yguale
A mi vivir lastimero
Que muero porque no muero

Quando me empieço en aliviar,
Viendo en el Sacramento,
Me haze mas sentimiento
El no poderte gozar.
Todo es para mas penar,
Por no verte como qoiero;
Que muero porque no muero.

Quando me gozo, Senor,
Con esperança de verte,
Viendo que puedo perderte,
Se me dobla mi dolor;
Viviendo en tanto pavor,
Y esperando como espero;
Que muero porque no muero.

Sacame de aqueata muerte,
Mi Dios, y dame la vida;
No me tengas impedida
En este lazo tan fuerte,
Mira que muero por verte,
Y vivir sin ti no puedo,
Que muero porque no muero.

Llorare mi muerte ya
Y lamentare mi vida,
En tanto que detenida
Por mis pecados esta.
O mi Dios, quando sera,
Quando yo diga de vera:
Que muero porque no muero.




Ey Sonsuz Büyüklük!
Ey Kurtarıcım, ne yapmaktasın!
 Onca lütfu kime verdiğine bak!
 Sırf kendi hatamdan dolayı kibir okyanusunda yalanlarla yitip giden biri olduğumu neden anımsamak istemiyorsun?
 Yalandan nefret etmeme rağmen kim bilir kaç kez onun kölesi oldum!
 Ey Tanrım!
 Nasıl oluyor da, layık olmadığı halde bir ruha onca lütuf verebiliyor ve onca sevgi gösterebiliyorsun? [1]

Tanrım, beni bu sefil yaşamda tutman yetmedi mi?
 Senin aşkın uğruna bana çok zor gelen, yemek, uyumak, geçici işlerle uğraşmak, birçok kimseyle görüşmek zorunda olmak gibi sıkıntıların arasında kalmam yetmedi mi?
 Bu acının ne kadar büyük olduğunu yalnız Sen bilirsin; ama yine de,

Ey ruhumun Sevgilisi!
 Bütün bunlara Senin için katlanıyorum.
Senin yanında iken huzur bulduğum bu ender anlarda da benden gizlenmen şart mı?
 Bağışlayıcılığınla bu hâlin birbirleriyle nasıl bağdaşabilir?
 Senin benden saklandığın gibi, benim Senden saklanabilmem mümkün olsaydı, Rab şundan eminim ki, bana olan Sevgin buna katlanamazdı!
 Oysa hep benimle birliktesin ve daima beni görmektesin.
Böyle bir eşitsizlik çok zalimce bir şey Tanrım [2]




[1] Teresa de Avila, YÖ, s.338.
[2] Teresa de Avila, YÖ, s.308-309.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar