Print Friendly and PDF

Bil sen mi... Bilsem mi

 





ben kimin gölgesi olduğumu bir bilsem 

fark etmez oldu 

şimdi yaşasam veya ölsem

bu ciğer yakan düşüncem 

 yıllardır uyku bırakmadı

sen ise kimin kucağına düştün 

şu an kiminle rüyâ ve hayaldesin

bense sözden herşeyden gizlenmek

hem ona hem sana kavuşmak istemekteyim

âb-ı hayât karanlık ormanlarda bulunurmuş

senin gözyaşlarını içince bende olan oldu

âb-ı hayat nedir ki

git…beni bırak… deme

gözümü ve gönlümü neyle meşgul etsem

hep seni arar, hep seni isterken

göğsünde akan ter gibi akmak istemem mi

her şey bitmiş deyip canımı alıyorsun

kabul tamam…damgalanmış kaderimi

hayber kaleme kim götürsün…

düşündükçe ağrıyor yanım yörem

sevgi dolu başıma ağrılar düştü…

aceb kim derman bulur… sende yok diyorsun

benim isteksizliğim, senin muradın olsun

anladım

bundan sonra hiçbirşey  istemem

bilirim günahı…işlemeyi değil

sen her şeye değersin

beni sen yarattın ve hayaline benzettin

kendine bile değilken

şaşırıyorum nazını, içimdeki bu arzularımı neresine sakladın

birer birer çıkıyor

içim yanıyor

ne olduğunu bilmiyorum

binlerce yasak koymuşsun aşmadan gel diyorsun

beni öldür

 en iyisi bu

dediğimi anlarsın ve bilirsin de

elden gelen bir şey yok

öyleyken maalesef ben böyleyim


İsmail Hakkı Altuntaş



Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar