Bil sen mi... Bilsem mi
ben kimin gölgesi olduğumu bir bilsem
fark etmez oldu
şimdi yaşasam veya ölsem
bu ciğer yakan düşüncem
yıllardır uyku
bırakmadı
sen ise kimin kucağına düştün
şu an kiminle rüyâ ve hayaldesin
bense sözden herşeyden gizlenmek
hem ona hem sana kavuşmak istemekteyim
âb-ı hayât karanlık ormanlarda bulunurmuş
senin gözyaşlarını içince bende olan oldu
âb-ı hayat nedir ki
git…beni bırak… deme
gözümü ve gönlümü neyle meşgul etsem
hep seni arar, hep seni isterken
göğsünde akan ter gibi akmak istemem mi
her şey bitmiş deyip canımı alıyorsun
kabul tamam…damgalanmış kaderimi
hayber kaleme kim götürsün…
düşündükçe ağrıyor yanım yörem
sevgi dolu başıma ağrılar düştü…
aceb kim derman bulur… sende yok diyorsun
benim isteksizliğim, senin muradın olsun
anladım
bundan sonra hiçbirşey
istemem
bilirim günahı…işlemeyi değil
sen her şeye değersin
beni sen yarattın ve hayaline benzettin
kendine bile değilken
şaşırıyorum nazını, içimdeki bu arzularımı neresine sakladın
birer birer çıkıyor
içim yanıyor
ne olduğunu bilmiyorum
binlerce yasak koymuşsun aşmadan gel diyorsun
beni öldür
en iyisi bu
dediğimi anlarsın ve bilirsin de
elden gelen bir şey yok
öyleyken maalesef ben böyleyim
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar