Ben, Ne İsem, Sensin

Yüce  varlığım, eşsizim

Güneş batmaz hayal dünyam

Her şeyden vaz geçtiğim ruhum

Varlığıma derinden karışmış ışığım

Tatlı rüyam

Nezaket ve sevginin izinde

Adını yudumlarken

Tadını  duyumsadığım

İç içe sarılıp kaldığım uykusuz gecelerim

Şaşkınlıkla bir daha mı dediğim sabahlarım 

Melankolik  büyülenmiş ruhumu

Mahkûm ettiğin güzelliğinle

Herkese değil kendi hiçliğime baktım

Pişmanlık duymadım

İnandım sen beşer değilsin

Kendimi sana layık göremem

Kaderim ancak bu olabilirmiş…

Bana düşen sana sadık biçare kalple 

Seni anmak ve eşiğinde ölmek

Belki nasip olursa geçmiş yıllarımın  acılarını yok eder

Şükür umudumla yeni bir doğuşa bakıyorum

Ben, ne isem, sensin

Diyordum ama, hayır

Ben senin kulun olmaya...müsaitmişim…

Bu uzaklığın meğer nedeni bu imiş.

Seni böyle tanımakla anlamaya

Yetti…razıyım demek bile hoş geliyor gayri…

Sen varsın ben de yoğunda kalayım

Sevdam benim…

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar