Ben, Ne İsem, Sensin
Yüce varlığım, eşsizim
Güneş batmaz hayal dünyam
Her şeyden vaz geçtiğim ruhum
Varlığıma derinden karışmış ışığım
Tatlı rüyam
Nezaket ve sevginin izinde
Adını yudumlarken
Tadını duyumsadığım
İç içe sarılıp kaldığım uykusuz gecelerim
Şaşkınlıkla bir daha mı dediğim sabahlarım
Melankolik büyülenmiş ruhumu
Mahkûm ettiğin güzelliğinle
Herkese değil kendi hiçliğime baktım
Pişmanlık duymadım
İnandım sen beşer değilsin
Kendimi sana layık göremem
Kaderim ancak bu olabilirmiş…
Bana düşen sana sadık biçare kalple
Seni anmak ve eşiğinde ölmek
Belki nasip olursa geçmiş yıllarımın acılarını yok eder
Şükür umudumla yeni bir doğuşa bakıyorum
Ben, ne isem, sensin
Diyordum ama, hayır
Ben senin kulun olmaya...müsaitmişim…
Bu uzaklığın meğer nedeni bu imiş.
Seni böyle tanımakla anlamaya
Yetti…razıyım demek bile hoş geliyor gayri…
Sen varsın ben de yoğunda kalayım
Sevdam benim…
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar