Dinler
sevinçliyiz…
dışındasız
bu
uzak şehirde
her
yere uymak
kendiliğinden
öğrenmişiz
birini
bulma gereğini hissetmeden
durduk
yere ve ürkerek bekleyişleri
ona
tutunur
yine
de en çok onunla kayıp düşerek
ve
olur bayram sızıları
anılar…dolarken
kalbin gözeneklerine
olmuyor…
tuhaf
sessizlikte…
hani
bir
yüzü ve gözler
sevinsin
biraz
öyle, buruk ama yine de
dakikalar
değil, saniyelerle
insan
düşünmeden edemiyor
birdenbire
oluvermeyi yahutları
sessizliği
dinlemek...
samimiyet
boyun
eğer… direnmez bu ayrılıklara
nesi
var ki, söylenir deyişlere
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar
Yorum Gönder