Print Friendly and PDF

Dinler

 


sevinçliyiz… dışındasız

bu uzak şehirde

her yere uymak 

kendiliğinden öğrenmişiz

birini bulma gereğini hissetmeden

durduk yere ve ürkerek bekleyişleri

ona tutunur

yine de en çok onunla kayıp düşerek

ve olur bayram sızıları

anılar…dolarken kalbin gözeneklerine

olmuyor… tuhaf

sessizlikte… hani

bir yüzü  ve gözler

sevinsin 

biraz öyle, buruk  ama yine de

dakikalar değil, saniyelerle

insan düşünmeden edemiyor

birdenbire oluvermeyi yahutları

sessizliği dinlemek... 

samimiyet

boyun eğer… direnmez bu ayrılıklara

nesi var ki, söylenir deyişlere


İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar