Gün Aydınlığım
inlerim sabaha kadar
hasta hayatımda
çektiklerim seni bulmak içinmiş
döngü tamamlanırsa
özgür olduğumuz yerde
öpmek seni koklamak ve sarılmak
doya doya sıcaklığında ağlamak istiyorum
tanrım… bu hayali bana çok görme
hasretim yıllar
ötesinden
kalbim onun şarkılarını söylemek için
çöllerde susuz kaldı
savrulmak… ıslanmak yağmurlarında
göz yaşı dökmek
zoruma gitmiyor
seni de düşünüyorum
yalnızlıkla
tanrım olarak onsuzluğa
dayanamazdın değil mi
tir tir titreyen kalbimi
eline koy… belki sakinleşir
o benim bitmeyen
acım ve şarkım
gençliğim
küstüğüm hayatın sırrı
kendimden de kıskandığım
nefesim… bir uzun kelimemin
bitmeyen melodisi
...
Benim… tanrım
sesim
ilki sen…sonu da sen
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar