İçinde Çık… İçine Bak

 

 İnsan,  doğuşundan, ölümüne yolculuk yapan…

gizemli yolcu.

Gitmesi gereken yolu, çıkılması gereken merdivenleri var.

Kolay mı, dünyaya çıplak olarak geldi…

Diyorlar…nefis hayat merdivenleri

Bir çıksa, nihayetine ulaşsaydı

-belkide çıkmak için gayret gösterseydi…

Hangi merdiven basamaklarına engel koyacaktı ki…

Çıksaydı…

Kendini bulsaydı…

Bununla kalmaz ötekilerini de varırdı. 

Fakat birçok insan  bu yolculuğa hiç başlamadı… habersizmiş gibi.

Kendimiz.

Her şeyle olan kendimiz… kaderiyle başlıyor ve  bitiyor.

Öteki

Sevdiğimiz veya kızdığımız …

O/onlar, hiçbir zaman değişmeyecek ve değiştiremeyeceğiz.

Bir şansımız var…

Kendimiz ve değişebileceğimiz.

Ayrıcalıktır, bir yol göstereni bulmak

Fakat onunda gücü bizimle.

Nice emek sarf edilen insanlar var.

Onlar, anlamak yerine, inkardadır gayretleri…

Olsun…

Öteki, bize yol gösteren.

Lokman hekimin dediği gibi…

“İyi olmayı nerden öğrendiniz”

 “Ötekilerin yaptıkları hatayı yapmamakla” demişti.

Her an bir şeyler öğreniyoruz.

Bakıyoruz… sevdiğimiz dünya tatlısı

Biricik insan…

Sıkıntılı…

-hayatta şansız olanlar var, demek yetiyor mu..

Korkularıyla üzüntüleriyle hala ayakta…

Diyorsun ki, kendine..

” Hayat ona biraz sert davrandı.

Şükret haline

Bunların hiçbirini gördün mü…“

O insanüstü,

Hayran olduğumuz kıskandığımız …

Sonra  kendimize dönüp, şanslı olduğumuzu düşünüyoruz.

Sevdiğimiz kıymetli insan,

çok kişiden daha iyi kalpli ve yetenekli …

Nedenler ve niçinlerimiz… cevapsız kalıyor…

Yine kendinize bakıyoruz.

Meğer üzerimize kalın  bir perde çekmişiz.

Onun üzerinden hayata baktığımızı görüyoruz.

Kaldırın ve içinize bir daha bakın:

“Bunları görmek için, ne engel oldu”

Geç kaldığımıza üzülüyoruz.

Basitliğe indirgediğimiz hayatımızı ve düşüncemizi görünce…

Fazladan hayallere daldığımıza…

Ah… göremediğimiz güzellikler…

Ne çoklar.

Şanslıyız… geç kalmadık.

Bir silgi bulalım…

Sileceğimiz ve yeniden yazılacak, gizemli güzelliklerimiz var.

Şimdi merdivene çıkma zamanı…korkmayın.

Ayağınız kayacak olsa da… içinizden dışarı düşmeyeceksiniz …

Havaya atılıp, ana kucağına düşerken kahkaha atan… bir bebek saflığıyla… tekrar…

Kendimizi tanımaya çalışalım, ulaşmamız gereken konuma varalım.

Gördüğümüz ne olursa olsun, karşılaşacağımız şey..

Nefis merdivenin  başında sevdiklerimiz

Bizi biz yapan olacağından… mutlu olacağımız kesin.

Kavuştuğumuz ise aynada gördüğümüz gibi, yine kendimiz.

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar