Kum Saraylar
zindan…
karanlık yurt
selda
mahkum
kapılarında
şimşekler
taş
yastıkta…düşkün başlar
zülfü
yârin esen rüzgarları
sineye
değen ıslıklar
zifiri
uykunun yorgunluğunda
çilekeş…
ziyaretçi beklemekten
yorulmuş
bir kalp ile
cılız
mumunda bir baş yanıyor
duvarlar
çakıltaşı
parıltısı
sızan akan sular
aç
kalmış insanlara
parçalanmış
güneş
ağrıyan
ayakların gezici tufanları
taş
duvarlarında boyun vermiş çalılar
kırmış
dert küplerini
sızan
şaraptan içen kumlar
yığılıp
kalan sarhoşlar
bir
köşeye toplanmış kuşlar
uçar
çığlık çığlığa
sanki
beni bırakma diyen çocuklar
yıkılan
direkler birbirine
nasıl
dayansın
kum
saraylar
yurt
mu… zindan
dert
mi… dert
gün
sayıyor
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar