Ocak Yansın'mış
Beyaz sahrada garibim,
imsiz ağacım
kış mı geldi sana,
çıplaklığın yetmemiş
titreyişin bile
donmuş,
sesini dahi çıkmadan
dallarını kıran o vahşet
incineceğini bile bile
narin umutlarını budamaya mı çalışıyor
Hani , meleklerin gelirdi gülünü vermek için
-tut elimizle
İncinmesin diye el-üstünden derlerdi.
neydi hepsi
-olacak o kadar
kırdılar mı vura vura
üzerinde korkular
-ocak yansın'mış
bitkin ve kırılmaktan,
dondu uykusuz gözlerim yerine içim ağlıyor,
yenilenmiş yıllar ve acılar,
başa bir daha dönmek mi
değil, ta başında ezilmeliydi
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar