Print Friendly and PDF

Tek Can Verendir Bizim Kuşlar

Bunlarada Bakarsınız

 


Sevgilinin elinde can verenler için

Tanrıya  akıl kanadı ihsan eyle dedik, 

Farelik gitti, kuş olduk.

Kuşluk çok iyi ama, uçmak nerede,

birde yemsiz kaldık.

Yem, tuzaklı yer, yesen yer, yemesende 

 Kuşlara mahrem olan kişi

Onları övüyordun şimdi nerdesin?

Duydunuz  bir kuş sesi

Bunlar  ıslık, sesi  kuş değil

sohbet de edilmez, akortu bozuk gibi.

 Vardır kavgacı kuşlar,

Süleymanı tanımayan  kör kuşlar ,

Doğanlara düşman, viranelerde baykuşlar

- Tanrı azizlerini incitmeyin

Nedensiz, sebepsiz kanatların yolmayın

Onlar şekerler yedi

Bir an olsun Süleyman dahi görmedi 

Şimdi ölümü düşündüren baykuşlar.

Dünya zayıf kuşlar  tuzağıdır...

öteki tarafta  yüce kuşlar!

Ulu ulu kuşların da  derindir tuzakları

Yemek için ölüm, kuş mu lazımdı .

Açız diye bağırıyorlardı.

Zaten  sevgili elinde  ölü  her an kuşlar.

Onlar yemleri açlık olan hava kuşları, ne de evli kuşlar.

Can kuşlarıdır, tül kanatla uçarlar,

Ey Tanrım, yüzlerce tuzaklı yeminde

Kimi doğan, kimi simurg,

Her an yeni bir tuzağa düşüyor mavi kuşlar,

-Neden,  sevgili   merhamet gösterdi

okşamışmıydı  ana  gibi

sonra nedensiz başlarını kopardı

Öğüdünü dinlemişlerdi

Keşke görmeseydim kuşları

Bu kibirlenme değil

Güneşte gafil, su bile donar,

Zamanlar dersin.

Bu yeni bir ay ve yıl.

Ay ama, ya yıl

Geçse de ben derim kuşlar

hodküş değil, hoş kuştur,

Yine tek can verendir bizim kuşlar


İsmail Hakkı Altuntaş

 

HODKÜŞ:f. Kendini öldüren, intihar eden.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar