Çeviri
Bıktım, Usandım Hayatın Sıkıntılarından
Zuheyr b. Ebi Sulma (öl. 535)
1 - سَئِمْتُ تَكالِيفَ الحَياةِ وَمَنْ يَعِشْ ***
ثَمانِينَ حَوْلًا لَا أَبَا لَكَ يَسْأَمِ
2 - رَأَيْتُ المَنايَا خَبْطَ عَشْوَاءَ مَنْ
تُصِبْ *** تُمِتْهُ وَمَنْ تُخْطِئْ يُعَمَّرْ فَيَهْرَمِ
3 - وَأَعْلَمُ عِلْمَ اليَوْمِ وَالْأَمْسِ
قَبْلَهُ *** وَلَكِنَّنِي عَنْ عِلْمِ مَا فِي غَدٍ عَمِ
4 - وَمَنْ لا يُصانِعْ فِي أُمُورٍ كَثِيرَةٍ ***
يُضَرَّسْ بِأَنْيابٍ وَيُوطَأْ بِمَنْسِمِ
4 - وَمَنْ يَكُ ذا فَضْلٍ فَيَبْخَلْ بِفَضْلِهِ
*** عَلَى قَوْمِهِ يُسْتَغْنَ عَنْهُ وَيُذْمَمِ
5 - وَمَنْ يَجْعَلِ المَعْرُوفَ مِنْ دُونِ
عِرْضِهِ *** يَفِرهُ وَمَنْ لا يَتَّقِ الشَّتْمَ يُشْتَمِ
6 - وَمَنْ لا يَذُدْ عَنْ حَوْضِهِ بِسِلاحِهِ ***
يُهَدَّمْ وَمَنْ لا يَظْلِمِ النَّاسَ يُظْلَمِ
7 - وَمَنْ هابَ أَسْبابَ المَنايَا يَنَلْنَهُ ***
وَإِنْ يَرْقَ أَسْبابَ السَّماءِ بِسُلَّمِ
8 - وَمَنْ يَعْصِ أَطْرافَ الزِّجاجِ فَإنَّهُ ***
يُطِيعُ العَوالِي رُكِّبَتْ كُلَّ لَهْذَمِ
9 - وَمَنْ يُوفِ لا يُذْمَمْ وَمَنْ يُفْضِ
قَلْبُهُ *** إِلَى مُطْمَئِنِّ البِرِّ لا يَتَجَمْجَمِ
10 - وَمَنْ يَغْتَرِبْ يَحْسِبْ عَدُوًّا صَدِيقَهُ
*** وَمَنْ لا يُكَرِّمْ نَفسَهُ لا يُكَرَّمِ
11 - وَمَهْمَا تَكُنْ عِنْدَ امْرِئٍ مِنْ
خَلِيقَةٍ *** وَإِنْ خالَهَا تَخْفَى عَلَى النَّاسِ تُعْلَمِ
12 - وَمَنْ لا يَزَلْ يَسْتَحْمِلُ النَّاسَ
نَفْسَهُ *** وَلا يُغْنِهَا يَوْمًا مِنَ الدَّهْرِ يُسْأَمِ
13 - وَكائِنْ تَرَى مِنْ صامِتٍ لَكَ مُعْجِبٍ ***
زِيادَتُهُ أَوْ نَقْصُهُ فِي التَّكَلُّمِ
14 - لِسانُ الفَتَى نِصْفٌ وَنِصْفٌ فُؤادُهُ ***
فَلَمْ يَبْقَ إلَّا صُورَةُ اللَّحْمِ وَالدَّمِ
1- “Bıktım, usandım
hayatın sıkıntılarından, elbette usanır –baban olmayasıca seksen yıl yaşayan.
2- Ben, bugün ve
öncesi olan dün olup biten şeyleri bilirim, fakat yarın olacaklara karşı körüm.
3- Ölümü, gece
görmeyen bir devenin toslamasından ibaret görüyorum; rast getirdiğini
öldürüyor, rast getirmediği kimse ise yaşıyor ve yaşlanıyor.
4- Kim birçok
işlerle ılımlı davranmayıp geçimsizlik ederse köpek dişleriyle ısırılır ve
ayaklar altında ezilir.
5- Kim ırzını
korumak için iyilik yaparsa onu korumuş olur, kim de sövülmekten korkmazsa ona
sövülür.
6- Kim varlık sahibi olur da bu varlığı ile kendi kavmine karşı cimrilik ederse yardımına başvurulmayıp dışlanır ve yerilir.
7- Sözünde duran kimse kınanmaz, yüreğindeki iyiliğe yol verenin de içi dışı bir olur.
8- Kim ölümün
sebeplerinden korkarsa, merdivenle göğün kapılarına yükselse bile, ölümün
sebepleri ona ulaşır.
9- Kim iyiliği,
layığı olmayana yaparsa, onun teşekkürü kendisine bir yergiden ibaret olur ve
bu iyiliği yapan kimse pişman olur.
10- Kabilesini
silahıyla korumayan kimse birgün gelir aşağılanır, insanlara zulüm etmeyen gün
gelir zulme uğrar.
11- Kim gurbete
düşerse düşmanı dostu sanır, kendisine saygı duymayana da saygı duyulmaz.
12- Beğendiğin nice
suskun kimseler vardır ki, konuştuklarında erdemleri ve kusurları belli olur.
13- Gencin dili bir
yarısıdır, gönlü de öteki yarısıdır; geriye et ve kandan oluşan şekilden başka
bir şey kalmaz.”
Kenan Demirayak,
Arap Edebiyatı Tarihi-II: Sadru’l-İslam Dönemi, Fenomen Yay., Erzurum 2009
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar