Düşünceyi Bırak, Sonu Düşünme
XCVI
Gah çü oştor der vecel âyî
Geh çü şekârî der acel âyî
Kimi olur, deve
gibi ürkersin. kimi olur, bir av gibi balçığa saplanır kalırsın.
A geçip giden
oğlan, niceye bir kaçacaksın?
Sonunda olanlar olacak sana.
Cihetsizliğe yönel, git de orda ara... a gönül, ne vakte dek
sebeplerde, illetlerde arayacaksın?
Aramadasın,
tutmuş çalgıya çengiye düşmüşsün. yün hırka giyinmişsin; sonra da ağır
elbiseler ummadasın.
Başın ağrır,
kötülüklere uğrarsın. âşık ol da dertlerden, mihnetlerden kurtul.
Can, korkan
gönüle bir üfürdü mü, çalgıcı aramay a koyulursun, gazele başlarsın.
O neye daha da
güçlü üflerse, sevgilinin yüzüne, gözlerin sürmelenir de öyle bakarsın.
Savaşa
kalkışırsan ayıplanırsın; işler işlemeye kalkma; işler gelir başına.
Sevgilinin
gamıyla kucağına düştün onun. Zâti avcundasın, koltuğuna alır seni.
Düşünceyi
bırak, sonu düşünme. şaşırır kalırsın, düzenlere uğrarsın.
Bir düşünce
gelip çattı mı, onun zıddına da bak... olur ya, şaşkınlıkla bu ikisinden birini
elde ediverirsin.
Çünkü ikisinin
arasında bocalayış, insanı şaşırtır; bu iki çeşit değişme, seni gerçeğe
götürebilir.
Düşüncenin önündeyken yolun sonunu gör. niceye bir sözle oyalanıp
duracaksın?
Kaynak: Cilt 7-2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar