Sen Öyle Biri Ol ki

Ay Bile Ağlar

Muhammed Ma’sum Hazretleri vefât edecekleri senenin Şa’bân ayının onbeşincl gecesi [ki bu gece Berât gecesidir, duâların kabûl olunduğu, ecellerin taksîm edildiği gecedir] buyurdular ki, “Dolunayın ışığına bakın! Her zamanki gibi aydınlık mıdır, yoksa ayın ışık vermesinde bir za’îflik var mıdır? Dışarı çıkıp baktılar. Mehtâb yokdu. Hâlbuki onbeşinci gece idi ve hava da açık idi. Ya’nî ayın en parlak görünme zamanı idi. Dikkatle baktılar ve buluta mı girdi diye düşündüler. Gökyüzünde bulut göremediler. Bu hâl gece yarısına kadar devam etdi. Nihâyet içeri girip, yüksek huzûrlarına geldiler ve “Ay, siyâh bir tencere gibi gökyüzünde duruyor. Onda ışık göremiyoruz. Ne parlıyor, ne de ışık veriyor” diye arz etdiler. Buyurdu ki: "Kutbun ismini varlık [yaşayanlar] defterinden sildiler. Bunun için ay karardı ve ışık vermiyor. Ay bunun üzüntüsünden ışık vermez oldu. Bu hâdise göklerdekileri de üzüntüye boğdu.”

Kaynak:Mektubat-ı Masumiyye, trc: Süleyman Kuku, 2017, İstanbul, cilt 1, sh:51

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar