Senin Yüzünü Görmedikten Sonra Tut ki Yüzlerce Dünya Görmüşüm...Ne Çıkar?
LXXVI
Senin yüzünü görmedikten sonra tut ki
yüzlerce dünya görmüşüm; ne çıkar? Senin sözün olmadıktan, senden
bahsedilmedikten sonra tut ki sırrın da sırrını duymuşum; ne faydası var?
Seni ne Âdem rüyasında gördü, ne soyu sopu;
güzelliğini kimlere sorayım, tut ki herkese sormuşum, kim anlatacak?
A gözlülerden bile gizli olan, seninle buluşmadıktan
sonra tut ki cennette ebedîyim, hurilerle eşim, devlet yâr olmuş bana; ne
anlarım bunlardan?
Her an senin şekerler gibi tatlı öfkeni
görmedikten, ballar gibi tatlı nazını çekmedikten sonra tut ki mâna
padişahlarına bile nazlanmışım, onlar bile nazımı çekiyorlar; ne fayda?
Ayrılık bulutu senin ay yüzünü örttükten
sonra o bulut tut ki başıma inciler, mücevherler yağdırmış, ne kârım var?
Sarhoşlara mum da senin yüzün, sevgili de;
yüzünü görmedikten sonra her yan yüz binlerce şarap küpüyle dolmuş, ne çıkar
bundan?
Hızır, ben yokken senin yüzünü görürse ey
vahlar olsun bana; fakat yüzünü görmezse tut ki her an abıhayat içiyor; ne
faydası var?
Şu aşağılık büyücü karı, şu dünya, mademki
yok olup gidecek bir gün; tahtını, bahtını, dünya hazinelerini bana
bağışlamışlar say; ne olur ki yâni?
Ta önüne ön olmayan demde gerçeklerin
canları senin yoluna dökülüp saçılmış; yüzünü görmedikten sonra tut ki bu
saçıları ben toplamışım; elime ne geçer ki?
Şu can Mısır’ımın azizi, senin yüzünü
görmedikten sonra tut ki iki günde bir şeker dudaklı bir Yusuf satın almış; ne
çıkar bundan?
Derdimden, çakmaktaşıyla demirden her an bir
kıvılcım çakıp durmada; o kıvılcım çakmazsa gök gürlemiş, şimşek çakmış, bana
ne?
O deli divaneyi bir gececik şu zincire konuk
et; senin saçlarına sarılmaz, onları dağıtmazsa tut ki kendisi darmadağın
olmuş; ne işe yarar?
Senin aşkın yüzünden bütün dünya kötülüğümü
söylese pervam yok; tut ki bir gerçek hakkında yüzlerce yalan söylenmiş, bir
doğruya yüzlerce iftira edilmiş; n’olur yâni?
Ayrılığınla iki
dünyada da en mazlum biri varsa o da benim; artık zalim, tut ki senin
mazlumundan feryat ediyor; varsın etsin.
A Tebrizli Şems, mahallenin köpeklerinden
söz açmazsam tut ki dünyadaki arslanları övmüşüm, ne çıkar bundan?
Kaynak: Cilt 3
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar