O Güzelim Bakışlarla Sarhoş Olmadın Mı
CCXII
Çirâ z’endîşeî
biçâre geştî
Furû reftî be
hod gam-hâre geştî
Ne diye bir düşünce yüzünden çaresiz kaldın; baş aşağı kendine
daldın da gamlara battın?
Seni parça parça bir araya topladım ben; neden vesveseyle yüz
parça oldun?
Benim aşk mülkümden varını yoğunu çektin, götürdün de, şu gurbet
yurdunda böyle âvâre oldun gitti.
* Yeryüzünü senin için beşik yaptım; sense dondun, beşiğin tahtası
oldun âdeta.
Taştan abıhayat akıttım sana, sen kupkuru âleme yüz tuttun, taş
oldun, kaya kesildin.
Can oğlusun sen, işin gücün aşktır senin; ne diye gittin de her
işe sarıldın böyle.
Yüzlerce defa yaralandığın evin gene de kapısına düştün,
çevresinde dönüp durmadasın.
Yüzlerce tatlılar tattığın eveyse iyice inanmadın, kanmadın da
kötülükler buyuran nefse kul oldun.
Sus, söz söylemek, ayıltır adamı. Halbuki sen, o güzelim
bakışlarla sarhoş olmadın mı ki?
Kaynak: Cilt 3
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy
GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar