Öpmeyi Beceremiyorsun
CCXXIX
Zi mâ bergeşti-yo bâ gul futâdî
Du çeşm-i hîş sûy-ı gul guşâdî
Bizden ayrıldın da güle düştün;
iki gözünü de güle diktin.
Gül, yüzümüzün şomluğu yüzünden
senden kaçtı; gülden de vazgeçtim; tuttun, buracığa baş koydun.
Baş koydun ayağımı öpmek için;
fakat öpemedin de gülü öptün.
Ustasın ama gül kokusunu alan o
dudaklarla öpmeyi beceremiyorsun işte.
Kokusu gitsin diye o iki
dudağı, ayağını bastığın toprakla ovmadayım.
A toprak, senden dudağımı nasıl
kaldırabilirim ben? Fakat fitnenin başı sensin; gülü sen doğurdun.
Öylesine bir topraksın ki
zaten; Tanrı’dan lûtuflar çalmışsın; hem hırsızsın sen, hem müritsin, hem
murat.
Kaynak: Cilt 6
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan :
Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar