O Koca Şehirdenim Ben

 

XX

Men eger dest-zenânem ne men ez dest-i zenânem

Ne ezînem ne ezânem men ez’on şehr-i kelânem

 

Elimi çırpıyorsam kadınlar yüzünden değil... Ne bundanım ben, ne ondan; o koca şehirdenim ben.

Ne oyunun, ne kumarın peşindeyim; ne içkinin, şarabın peşinde. ne yoğrulmuşum, ne mahmurluğa düşmüşüm; ne böyleyim ben, ne öyle.

Sarhoşsam, yerlere yıkılmışsam senin gibi şaraptan sarhoş olmamışım. Ne topraktanım, ne sudan; ne de şu zamanın ehlindenim ben.

Âdemoğlunun aklı fikri, şu soluktan ne haber alabilir ki. yüzlerce perde ardındayım; bütün dünyadan gizlenmiş gitmişim ben.

Bu sözü benden duyma, işitme; bu aydın hatırdan böyle bir söz kabul etme. çünkü ben bendekini şu görünen şekilden de alıp kabullenmem, görünmeyen iç âlemden de.

Yüzün güzel ama canının kafesi tahtadan. kaç git benden; y anarsın; çünkü dilim, sözüm bir alevdir benim.

Ne kokudanım, ne renkten. ne addanım, ne sandan... yayımın okundan sakın, yayım Tanrı yayıdır çünkü.

Ne ham şarap içerim, ne kimseden borç alırım. hele a benim genç talihim, ne soluğa kapılırım ben, ne tuzağa tutulurum.

Cennetlerin gül bahçelerine dönmüşüm, dünyanın neşe, zevk, çalgı çağanak yurdu kesilmişim; bütün erlerin canlarına and olsun ki canım yürüyüp gitmededir; candır, can.

Bir şeker yurdu kesilen hayalin, bana gülbeşeker getirir; ben de gerçekler gül bahçesine sadberk gülleri dikerim.

Gül bahçesine girdim mi, buluşma güllerini saçan gül fidanını dikekorum; zâti her yanımı dağlamışsın, her y anımda gül gibi dağlar var.

A aşk, ne de şaşılacak bir eşsin, çiftsin; ne de şaşılacak teksin, eşin, örneğin yok; ne de ulusun sen. ağzımı tuttun da söyleyeceğim şeyler içimde kaldı.

Fakat can, Tebriz’e, Tanrı’mın Şemseddin’ine varırsa sözlerimdeki bütün sırları sona erdiririm.

 

Kaynak: Cilt 7-2

Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar