Balçığa Kakılıp Kalmışsın
— A —
Fîmâ terâ fîmâ terâ yâ men yerâ ve lâyurâ
El-ayşu fî eknâfinâ val’l-mavtu fî erkâninâ
Ey gören, fakat görünmeyen; görüyorsun ya, zevk, neşe
çevremizde, ölümse temellerimizde.
Bizi kendine yaklaştırırsan ne
mutlu bize; bizden gizlenirsen eyvahlar olsun bize.
Övünçlerle kalbimden seni çağırdım
ey her yerde hazır, nazır olan... ey kerem sahibi, ey suçları örten, aşağılık
halimize acı, lûtfet bize.
Ben gidiyorum, sense şu yolda, bu
yerde balçığa kakılıp kalmışsın. fakat bir rızık gelirse yarısı bana, yarısı
sana.
Suyun dışındaki gemi nasıl yürür
gider? Fakat alıcıya da, satıcıya da bol bol inciler geliyor.
Bol bol inciler geliyor; değirmi
Ay geliyor; pek yakınlarda göz ışığı geliyor işte.
Güzelce topluluğa gir, şekerden başka bir şeye ayak
basma... o cana can katan parmaklarla şarap sağrağından başka bir şeyi tutma.
Kaynak: Cilt7/2
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan :
Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar