A Kötü Yaratılışlı, Ne Diye Boş Yere Kınamadasın Bizi?
57
Ey
çene topağı tatlı mı tatlı güzel, altına benziyen şarabı sun da gönüller
aydınlandıkça aydınlansın,, gözler ışıklandıkça ışıklansın.
Ayıkların
inadına o koca sağrağı sun da beden, cana dönsün, gece, seher çağına.
740.
Uykuyu dağıttın mı Tanrı şarabını sun; çünkü iki kapıyı da kapamak, kereme,
lûtfa sığar şey değildir.
Ey
lûtuflar ,ihsanlar sahibinin şarabım içen, boş yere kınama beni; çünkü şükreden
kurtulur, muradına erer, inkâr eden, lûtfu yalanlıyan da mahrum olur gider.
Ey
meyhanede oturup konaklıyan, hem sarhoşsun, hem yıkılmışsın, öyle olduğu halde
a kötü yaratılışlı, ne diye boş yere kınamadasın bizi? [1]
[1] Cilt 1, Gazel, 57
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan :
Abdülbâkiy GÖLPINARLI, İstanbul Remzi Kitabevî , Yükselen Matbaası İstanbul —
1957
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar