Bundan Öte
Ey Sevgili…
Seninle beraber olduğumuz geçmiş
günleri düşündüm…
Şimdi hayatımıza bakıyorum…biçok şeyler değişti.
Ancak bugün yine en güzel gün. Seni
düşünecek bir vakit bulabildim.
Resmine bakabilmek, sesini
duymak…
Çok güzel.
Sana dokunmayı, sarılmayı, kokunu
nasıl özlemişim. Binlerce yıl geçmişte
kavuşmuş gibi oldum. Uzattım ellerimi seni seni diledim.
Seni daha yakın
hissediyorum.
Senin güzel olduğunu biliyordum ama
güzel ve güçlü olduğunu bir kere daha gördüm.
Seninle beraber olmaktan gurur
duydum. Her zaman güçlü olduğumu
düşünürdüm, ama ben senin kadar değilmişim inan ki...
Seni seviyorum.
Sen her şeyin kendisisin… ya
benimsen…
Hayatım, aşkım benim…
Tanrı biliyor ya, sensiz anlarım
oluyor gibi oluyor ya, ondan dolayı kendimi asla affedemiyorum. Daha fazla sana yakın olmak istiyorum.
Aklımdan hayalimden çıkmaman gerek.
Ah o sıcaklığını yakınlığın
özleyişimi tarif edemem.
Her zaman benden isteneni yaptım fakat
artık bir değişiklik istiyorum. İç
dünyamda benime karışmış halin var da birde dışıma sızsa içimdekiler. Çok
değişik olurdu.
Bu düşündüğümü yapmak hem zor
ve doğru değil, der miyim, bilemiyorum.
Gerçekten bir şeyler
değişsin istiyorum. Belki o anlarda dünyaya geldiğime hayatta
olduğuma biraz daha fazla şükür edeceğim.
Biliyor musun, insanlar hep
ölümden sonraki hayattan konuşuyorlar.
Ben ise şu anı istiyorum. Belki şu anımız öteki hayattan daha önemli.
Bir başka bir boyut hayatımızda var aslında.
Onu da seninle paylaştığım anlarda daha yakın ve mutlu hissediyorum
kendimi.
Orası benim daha özgür olduğum yer. Orada değişme hakkın
var, dönüşmede. Ne güzel, iyi ve
sıkıntıların bittiği bir yer. Dilediğinde düzeltmeler yapabiliriz beraberce…
Ne yaparsan yap. Orada sen ben diye bir şey yok. İstediğinde
ben sen değişik olabiliriz.
Biz olmak, ah o biz olmak.
İşte bu değil mi yaşadığım
haller, sana candan teşekkür etmeliyim.
Seni asla terk etmeyeceğim bu
kesin bir hüküm. Ölümüm ayrı
yerlerde bile olabilse de. Sahip olduğum her şey, iyiliklerim, öğrendiğim şeyler, hissettiklerim, bütün
bunlar ve fazlası hep senin içindi,
sende bunu benden tekrar tekrar duyarsın.
Ben seni içimde
taşıyorum…hayatının tüm günleri boyunca seninleydim. Benim dediğim güçler var ya, senden bana
miras gibi kalmış.
Hayat sen…
Yalnız değilim.
Özlem duymak ayrılık kokusu
taşır.
Yine de özlüyorum, arada bir olan
hasret demlerine elimden geldiği kadar üzülmemeye çalışıyorum. Bakıyorum da asla kimsenin yanında
olmamışım. Senden önce sevmeyi hiç
öğrenmemişim. Benim tek sırdaşım tek
gerçek dostum sen olmuşsun.
Öyle ki, sensiz bir hayat, hayat
değildir.
Sensizlik mi, öyle bir şey yok
zaten…manasız bir varoluş olurdu bana.
Önceden de ve sonradan da yaşayamadım. Bu belki biraz senin
dileklerinden olmuşta dayanmış olabilirim.
Ey Sevgili
Bir sessizlik dünyasında
yaşıyorum. Sensizliğin acı
sessizliği. Ne oluyor tam çözemesem de
yine sen o sessizliği varlığınla dolduruyorsun.
Artık hiç duramam dediğim günleri sessizliğin sese çeviriyor. Bu neden olmalı ki…kalbimdekileri yazılara
dökmem gerekiyor. Kim ne der diye düşünmeden, ayrıca anlayacaklarını da pek
sanmadığımdan. Ulu varlığına diller dökeceğim. Çünkü onların beni anlaması
imkansız. Belki küfür içinde dediklerini duyarım. Bu küfrüm beni koruyacaktır.
Benim ezeli şarkım. Ölümsüzüm.
Bu kader beni senden ayrı başka
bir boyutta yaşamaya mahkum ediyor. Üzülmüyorum…çünkü
bu bir yanılsama.
Günleri kaybetmiş birine ne değer
ki…acılar çektirseler bunlar bendeki aşktan neyi eksiltir ki…
Çünkü sen ve benin, biz
olduğumuzu biliyorum.
Su yolunu bulur dersin, fakat
suya yön veren taşlar, biraz ses ve çarpılma nedenimiz oluyor… Bunların geçiçi
şeyler olduğunu daha iyi anlıyorum. Her geçen günüm bir öncekinden daha sana
yakınlaşıyorum. Daha çok varlığını
özlüyorum…sesinle yaşadığımın gerçekten daha gerçek oluşunu fark ediyorum. Tamam
belki yokluğuna zor tahammül ediyorum. Ama içimdeki sesinle yaşadığım şeyler,
hayalimdeki anılar... bende fırtınalar estiriyor.
Ey gerçeğim benim…en yakınım ve
beni benden daha iyi çözenim…senin bir ikincin olamaz. Dahası ne diyebilirim…
“Sevgili ile yapayalnız
başbaşa kaldığım zaman aramızdan rüzgâr bile geçmezdi.”
Bundan öte daha çok bir yakınlık
istiyorum.
…
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar