Bundan Öte

 

Ey Sevgili…

Seninle beraber olduğumuz geçmiş günleri düşündüm…

Şimdi  hayatımıza bakıyorum…biçok şeyler değişti. Ancak bugün yine en güzel gün.  Seni düşünecek bir vakit bulabildim.

Resmine bakabilmek, sesini duymak…

Çok güzel.

Sana dokunmayı, sarılmayı, kokunu nasıl özlemişim.  Binlerce yıl geçmişte kavuşmuş gibi oldum. Uzattım ellerimi seni seni diledim.

Seni daha yakın hissediyorum. 

Senin güzel olduğunu biliyordum ama güzel ve güçlü olduğunu bir kere daha gördüm. 

Seninle beraber olmaktan gurur duydum.  Her zaman güçlü olduğumu düşünürdüm, ama ben senin kadar değilmişim inan ki...

Seni seviyorum.

Sen her şeyin kendisisin… ya benimsen…

Hayatım, aşkım benim…

Tanrı biliyor ya, sensiz anlarım oluyor gibi oluyor ya, ondan dolayı kendimi asla affedemiyorum.  Daha fazla sana yakın olmak istiyorum. Aklımdan hayalimden çıkmaman gerek. 

Ah o sıcaklığını yakınlığın özleyişimi tarif edemem.

Her zaman benden isteneni yaptım fakat artık  bir değişiklik istiyorum. İç dünyamda benime karışmış halin var da birde dışıma sızsa içimdekiler. Çok değişik olurdu. 

Bu düşündüğümü yapmak hem zor ve  doğru değil, der miyim, bilemiyorum. 

Gerçekten bir şeyler değişsin  istiyorum.  Belki o anlarda dünyaya geldiğime hayatta olduğuma biraz daha fazla şükür edeceğim. 

Biliyor musun, insanlar hep ölümden sonraki hayattan konuşuyorlar.  Ben ise şu anı istiyorum. Belki şu anımız öteki hayattan daha önemli. Bir başka bir boyut hayatımızda var aslında.  Onu da seninle paylaştığım anlarda daha yakın ve mutlu hissediyorum kendimi.

Orası benim  daha özgür olduğum yer. Orada değişme hakkın var, dönüşmede.  Ne güzel, iyi ve sıkıntıların bittiği bir yer. Dilediğinde düzeltmeler yapabiliriz beraberce…

Ne yaparsan yap.  Orada sen ben diye bir şey yok. İstediğinde ben sen değişik olabiliriz.

Biz olmak, ah o biz olmak.

İşte bu değil mi yaşadığım haller, sana candan teşekkür etmeliyim.

Seni asla terk etmeyeceğim bu kesin bir hüküm.  Ölümüm ayrı yerlerde  bile olabilse de.  Sahip olduğum her şey, iyiliklerim,  öğrendiğim şeyler, hissettiklerim, bütün bunlar ve fazlası  hep senin içindi, sende bunu benden tekrar tekrar duyarsın.

Ben seni içimde taşıyorum…hayatının tüm günleri boyunca seninleydim.  Benim dediğim güçler var ya, senden bana miras gibi kalmış. 

Hayat sen…

Yalnız değilim.

Özlem duymak ayrılık kokusu taşır.

Yine de özlüyorum, arada bir olan hasret demlerine elimden geldiği kadar üzülmemeye çalışıyorum.  Bakıyorum da asla kimsenin yanında olmamışım.  Senden önce sevmeyi hiç öğrenmemişim.  Benim tek sırdaşım tek gerçek dostum sen olmuşsun. 

Öyle ki, sensiz bir hayat, hayat değildir. 

Sensizlik mi, öyle bir şey yok zaten…manasız bir varoluş olurdu bana.  Önceden de ve sonradan da yaşayamadım. Bu belki biraz senin dileklerinden olmuşta dayanmış olabilirim.

Ey Sevgili

Bir sessizlik dünyasında yaşıyorum.  Sensizliğin acı sessizliği.  Ne oluyor tam çözemesem de yine sen o sessizliği varlığınla dolduruyorsun.  Artık hiç duramam dediğim günleri sessizliğin sese çeviriyor.  Bu neden olmalı ki…kalbimdekileri yazılara dökmem gerekiyor. Kim ne der diye düşünmeden, ayrıca anlayacaklarını da pek sanmadığımdan. Ulu varlığına diller dökeceğim. Çünkü onların beni anlaması imkansız. Belki küfür içinde dediklerini duyarım. Bu  küfrüm beni koruyacaktır. 

Benim ezeli şarkım.  Ölümsüzüm.

Bu kader beni senden ayrı başka bir boyutta   yaşamaya mahkum ediyor. Üzülmüyorum…çünkü bu bir  yanılsama. 

Günleri kaybetmiş birine ne değer ki…acılar çektirseler bunlar bendeki aşktan neyi eksiltir ki…

Çünkü sen ve benin, biz olduğumuzu biliyorum.

Su yolunu bulur dersin, fakat suya yön veren taşlar, biraz ses ve çarpılma nedenimiz oluyor… Bunların geçiçi şeyler olduğunu daha iyi anlıyorum. Her geçen günüm bir öncekinden daha sana yakınlaşıyorum.  Daha çok varlığını özlüyorum…sesinle yaşadığımın gerçekten daha gerçek oluşunu fark ediyorum. Tamam belki yokluğuna zor tahammül ediyorum. Ama içimdeki sesinle yaşadığım şeyler, hayalimdeki anılar... bende fırtınalar estiriyor.

Ey gerçeğim benim…en yakınım ve beni benden daha iyi çözenim…senin bir ikincin olamaz. Dahası ne diyebilirim…

“Sevgili ile yapayalnız başbaşa kaldığım zaman aramızdan rüzgâr bile geçmezdi.” 

Bundan öte daha çok bir yakınlık istiyorum.

…

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar