Print Friendly and PDF

Ey Ruhları Ateşten Ve Sudan Geçiren Kadın

 




Bir kadının içinde bir erkek ya da bir tanrı konuşur onun ağzıyla, ben de onu dinledim de, hiç kendim olmayacağım artık, oldum o kadar apayrı.

Şuna inanıyorum ben, o kadın benliğimi aldı da benden, kendimin dışındayım ya, acıyorum kendime; onun güzel yüzü beni yöneltti de aşaraktan beyhude arzuları ölümü görüyorum başka her güzelde.

Ey ruhları ateşten ve sudan geçiren kadın, bana mutlu günleri yaşattın, yalvarırım, sakın beni eski benliğime döndürme.

**

Gördüğün güzellik o kadından gelir, fakat büyür imgesi ve daha güzel bir yere yükselir, fani gözlerin aracılığıyla ulaşırsa ruhuna.

 işte burada olur, güzel, saf ve ilahi, çünkü ruh ölümsüz şeyler ister kendi gibi: gözlerine ilk görünen değil, işte şimdi görünen sana

**

Hiçbir ölümlü nesneyi artık gözüm görmez oldu, senin güzel gözlerinle ben huzura kavuştum ya, her kötülükten nefret eden bir ruh vardı onlarda, benim ruhum aşka ilham kaynağı buldu onlarda

**

Ey soylu ve erdemli kadın, işte böyle oluyor bana da, çok değerli değildim doğduğumda, daha değerlendim sizin sayenizde yeniden doğumumla.

 Michelangelo Buonarroti

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar