"ANLAYANA SİVRİSİNEK SAZ" - AİSOPOS

Bunlarada Bakarsınız

(Sözden anlamayana masal bir mana ifade etmez ama, yine de söylemek lazım)

ASLANLA ÇOBAN

Aslanın biri bir çobanın kızına âşık olmuş, gitmiş kızı babasından istemiş. Zavallı çoban ne yapsın? Öyle yaman bir hayvana kızını verse olmaz, vermem dese olmaz. Çok korkmuş, ama sonunda bir yolunu bulmuş. Aslana demiş ki: "Yiğitim! Ben kızımı sana vermeyeceğim de kime vereceğim? Ama bir koşulum var: Benim kızım senin cırnaklarından da, dişlerinden de korkuyor; sen git, dişlerini çektir, cırnaklarını kestir, ondan sonra gel; al gelini." Aslan kanmış; âşıklık bu, neye katlanmaz ki! Dişlerini çektirip cırnaklarını kestirmiş, gelmiş çobanın kapısına. Artık çoban korkar mı ondan? Sopasını kaptığı gibi kapı dışarı etmiş.

Başkalarının sözüne kanıp da üstünlüklerini kolayca elden çıkaranlar, bir daha kimseyi korkutamaz, kendilerinden yılmış olanlara bile yenilirler. (Hikaye: 198)

YOLCULARLA ÇALILAR

Birkaç yolcu deniz boyundan giderken bir tepeye varmışlar. Bakmışlar, uzakta çalılar görmüşler: "Bir savaş gemisi olacak, şimdi gelir buraya yanaşır" diye beklemişler. Az sonra yel çıkmış, çalılar yolculardan yana eğilmiş: "Savaş gemisi değil, yük gemisi" demişler, gene beklemişler. Bakmışlar ki geminin yaklaştığı yok, kendileri ona doğru yürümüşler. Çalı olduğunu görünce: "Biz ne alıklık etmişiz! Bir hiçe kanıp da beklemişiz" demişler.

Bazı insanlar da vardır, uzaktan bir şey sanıp korkarsınız: yanlarına vardınız mı hiçlikleri belli olur. Bu masal onlar için söylenmiş.

Başkalarının üstünlükleriyle övünmeye kalkanların durumu böyle olur, herkesi kendilerine güldürürler. (Hikaye: 258)

ASLAN POSTU GİYMİŞ EŞEKLE TİLKİ

Eşeğin biri eline bir aslan postu geçirmiş, sırtına alıp öteki hayvanların arasında dolaşmış, hepsini korkutmuş. Bir tilki görmüş: "Şunu da bir korkutayım" demiş. Ama tilki önceden o eşeğin sesini duymuşmuş: "Ben de korkardım, korkardım ya, senin anırdığını işittim, kanmam artık" demiş. Eğitilip inceltilmemiş insanlar da öyledir. Giyimlerine kuşamlarına bakıp bir şey sanırsınız, ama bir türlü susamazlar; ağızlarını da bir açtılar mı ne oldukları ossaat anlaşılır. (Hikaye: 267)

ASLANLA SİVRİSİNEK

Sivrisineğin biri aslanın yanına gitmiş, demiş ki: "Senden korkum yok benim, sen benden güçlü değilsin. Daha güçlüyüm diyorsan, göster bakayım kendini, elinden ne gelirmiş, bir görelim. Cırnaklarınla tırmalar, dişlerinle ısırırsın... O da bir şey mi? O kadarını kocalarıyla dövüşen kadınlar da beceriyor. Ben senden daha güçlüyüm; istersen seninde dövüşe de hazırım." Bunu söyler söylemez borusunu öttüre öttüre atılmış aslanın üzerine, zavallı hayvanın burnunun ucunu tüysüz bulup başlamış ısırmaya. Aslan debelenmiş, debelenmiş, ama kendi kendini parçalamaktan başka bir şey gelmemiş ki elinden. Sonunda pes demiş. Sivrisinek aslanı yenince gene borusunu öttürmüş, bir zafer türküsü tutturmuş, kurula kurula uçup gitmiş. Uçmuş, uçmuş bir örümcek ağına takılmış. Kurtulamayacağını, örümceğin kendisini yiyeceğini anlayınca başlamış inlemeye: "Ben ki koca koca aslanlara meydan okudum, onlarla boy ölçüştüm; böyle bayağı bir hayvana, bir örümcek parçasına ezilmem reva mıydı benim?" demiş. (Hikaye: 188)

EŞEK, HOROZ, BİR DE ASLAN

Horozun biri bir gün çayırda bir eşeğin yanında çöpleniyormuş. Öteden bir aslanın eşeğin üzerine atılmaya hazırlandığını görünce avazı çıktığı kadar bağırmaya başlamış. Meğer aslan horozdan korkarmış, o sesi duyunca kaçmış oradan. Eşek, aslanın kendisinden korkup kaçtığını sanarak peşine düşmüş, kovalamaya başlamış. Gitmişler, gitmişler, horozun sesinin yetişemediği bir yere varmışlar: Orada aslan dönüp eşeği parçalayıvermiş. Zavallı eşek ölürken: "Benim babam asker değildi, dayım asker değildi, ben ne dedim de kalktım savaşa heves ettim" demiş.

Düşmanın kendini küçük göstermesine kanmayın, sizi pusuya düşürüp kolayca yenmek içindir: bu masal onu gösteriyor. (Hikaye: 269)

PİREYLE İNSAN

Bir gün pirenin biri bir insanı rahatsız edip duruyormuş. Sonunda adam pireyi yakalamış: "Sen kimsin böyle! benim her yerimi ısırdın, her yerimden kanımı emdin?" demiş. Bunun üzerine pire yalvarmaya başlamış: "Dokunma bana, benim geçimim böyledir. Görüyorsun ya! sana büyük bir kötülük etmiyorum!" demiş. İnsan gülmüş bu söze: "Seni elime bir geçirmişken bir daha bırakır mıyım? Şimdi geberteceğim. Bana ettiğin kötülük ister büyük olsun, ister küçük, o kötülüğü bir daha etmene meydan bırakamam!" demiş.

Bir kötü güçlü olsun, güçsüz olsun, acımamalı, hemen başını ezmeli. (Hikaye: 357)

KÖPEKLER ARASINDA BÜYÜMÜŞ KURTLA ÇOBAN

Çobanın biri, yeni doğmuş bir kurt yavrusu bulmuş, evine götürmüş, köpekleriyle birlikte büyütmüş. Kurt yavrusu büyümüş. Bir kurt gelip de sürüden bir koyun kaçırırsa o da köpeklerle birlikte kurdun peşine düşer, kovalarmış. Köpekler kurda yetişemezler de geri dönerlerse o gene gider, yetişir, kendi de bir kurt olduğu için payını istermiş; sonra döner gelirmiş. Gelen kurt ağıldan koyun kaçıramazsa bu kez o, koyunlardan birini gizlice öldürür, köpeklerle paylaşırmış. Sonunda çoban işi anlamış, kurdu bir ağaca asıp öldürmüş. Yaradılışından kötü olan sonradan uslanıp iyileşemez; bu masal onun için söylenilmiş.  (Hikaye: 314)

Kaynak: AISOPOS MASALLAR Çeviren: Nurullah Ataç Eylül 1998

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar