Ehl-i Beyt Sevgisi

يا راكِبًا قِفْ بالْمُحَصَّبِ مِنْ مِنى   واهْتِفْ بِقاعِدِ خَيْفِها والناهِض

سَحَرًا إذا فاضَ الحجيجُ إلى مِنى   فَيْضًا كمُلْتَطِمِ  الفُراتِ الفائضِ

إنْ كان رفْضًا حُبُّ آل محمدٍ   فلْيَشْهَدِ الثقلانِ أني رافِضِي

Ey yolcu, Minâ çakıllığında dur. Neşeyle seslen Minâ’nın dağlık yerinin aşağısında oturan ve kalkana.

Seher vakti hacılar Minâ’ya dolup taştığında dalgaları birbiriyle çarpışan taşkın ve coşkun Fırat gibi.

Muhammed Ehlini sevmek, Râfizîlik176 ise, insanlar ve cinler şahit olsun ki ben Râfızîyim.

Ehl-i Beyt’i Sevmek Allah’tan Bir Farzdır

يا آلَ بيتِ رسولِ اللهِ حُبُّكم     فرضٌ من الله في القرآن أنزلَهُ

يَكْفيكم مِن عَظيم الفَخْرِ أنكم    مَنْ لم يُصلِّ عليكم لا صَلاةَ لَهُ

Ey Rasûlullah’ın Ehl-i beyti, sizi sevmek indirdiği Kur’ân’da Allah’ın bir farzıdır.

Size salât etmeyenin namazının kabul olması, size büyük bir övünç olarak yeter.

Ehl-i Beyt’e ve Râşid Halifelere Sevgisi

إذا نحن فضّلْنا عليا فإنَّنا    رَوافِضُ بالتَّفضيلِ عند ذَوي الجَهْلِ

وفضْلُ أبي بكر إذا ما ذَكَرْتُهُ    رُمِيتُ بنصْب عند ذِكري للفَضْلِ

فلا زِلْتُ ذا رفْضٍ ونَصْبٍ كلاهُما    بحبّيهِما حتى أُوَسَّدَ في الرَّمْلِ

Ali’yi üstün tuttuğumuzda cahillere göre üstün tutma sebebiyle Râfizîyizdir.

Ebû Bekir’in üstünlüğünü zikrettiğimde, Ehli-i Beyt’e düşmanlıkla suçlandım.

Râfizî de olsam, Ehli-i Beyt’e düşmanlıkla da suçlansam kumun içinde yastık yapılıncaya kadar her ikisini seveceğim.

Hulefâ-î Râşidîn

شَهِدْتُ بأن الله لا ربَّ غيرَهُ   وأشهَد أنَّ البعثَ حقٌّ وأَخْلَصُ

وأنَّ عُرَى الإيمانِ قولٌ مُبَيَّنٌ   وفِعْلٌ زَكِيٌّ قد يزيد وينقُصُ

وأنَّ أبا بكرٍ خليفةُ ربِّهِ   وكان أبو حفصٍ على الخير يحرِصُ

وأُشْهِدُ ربي أن عُثمان فاضلٌ   وأنَّ عليًّا فضلُهُ مُتَخَصِّصُ

أئمَّةُ قومٍ يُهْتَدَى بهُداهُمْ    لَحَى اللهُ مَن إياهُم يَتَنَقَّصُ

Allah’tan başka Rab olmadığına tanıklık ettim ve tanıklık ederim ki dirilme hak ve gerçektir.

İmanın temelleri açıklanmış bir söz ve saf bir fiildir. Artabilir ve eksilebilir.

Kuşkusuz Ebû Bekir Rabbinin halifesidir, Ebû Hafs (Hz. Ömer) da hayrı ister, hayır için çabalar.

Rabbimi şahit gösteririm ki Osman faziletlidir. Ali’nin faziletinin özel bir yeri vardır.

Bir kavmin imamlarının rehberliğiyle yol alınır, ilerlenir ancak. Allah, onları yerip de onlara eksiklik atfedenlere lanet etsin.

Rafizîleşmek

قالوا تَرَفَّضْتَ قلتُ: كلَّا   ما الرَّفْضُ ديني ولا اعْتِقادي

لكن تَوليْتُ غيرَ شكٍّ   خيرَ إمامٍ وخيرَ هادِي

إنْ كان حُبُّ الوَلِيِّ رَفْضًا    فإن رفْضي إلى العِبادِ

Dediler ki, Rafizîleştin, dedim ki, asla. Rafizîlik ne dinim ne de itikadımdır.

Lakin en hayırlı imamı ve en hayırlı mürşidi şüphesiz veli/dost edindim.

Veliyi/dostu sevmek Rafizîlikse, Rafizîliğim bütün kullaradır.

Hz. Ali’ye, İki Torununa ve Hz. Fâtıma’ya Olan Sevgi

إذا في مجلسٍ نَذْكُر عَلِيا   وسِبْطَيْهِ وفاطمةَ الزكِيّه

يُقال تَجاوَزوا يا قومُ هذا   فهذا مِن حديثِ الرافِضيّه

بَرِئْتُ إلى الْمُهَيْمِنِ مِن أُناسٍ   يَرونَ الرَّفْضَ حُبَّ الفاطمِيَّه

Bir mecliste andığımız zaman Ali’yi, iki torununu ve masum Fâtıma’yı.

Ey insanlar bunu geçin bu Râfizîlik sözündendir denir.

Râfizîliği Fâtıma’ya aitlik sevgisi olarak gören insanlardan el-Müheymin’e sığınarak kurtuldum.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar