ÇOCUKLARIMIZ

“Feleğin bir kuşu var çırnağı demirdendir.”

Hz. Rasûlu'llâh salla’llâhu aleyhi ve sellem buyurdu ki:

"Peygamberler en ağır imtihanı çocukları hakkında verirler" (Camîü's-sağîr, I, 42)

GÜLZÂRI SAVAB -NEFES ZADE İBRAHİM

Bütün insanların bitmez tükenmez hamdı, şükrü kaleme, yazıya şeref ihsan buyuran yüce Tanrıya mahsustur.

Tanrı kalemi tuba dalı ve selvi gibi yaratmış ise de başka ağaçların hilâfına, onun yaprağını beyaz, çiçeğini siyah yemişini yüksek sözler olarak halkeylemiştir.

Kalem Tanrıya âşıktır, fakat aşkını hakkiyle yazamadığından şaşırıp kalmış; ağlamayı âdet edinmiştir; o durmadan ağlar hem de gözünden yaş yerine kara kan akıtır.

Kalem ağlamakla beraber kulluk vazifesini de unutmaz. Cenâb-ı hakkı her iki dil ile tesbih eder.

Kalem rızk anahtarlarındandır; bütün işlerin vâsıtası, her türlü halin rabıtasıdır.

Kalem iki dilin birisi, iki cihanın tercümanıdır.

Bütün din, dünya, ahret işleri kalemin dilinden mis gibi, anber gibi yayılmaktadır.

Kalem mana denizinin dalga kıran dalgıcıdır, kalemden çıkan şeyler söz değil incidir.

Cenâb-ı Hakk’ın bildiği şeyleri, Cenâb-ı Hakk’ın sırlarını kalemin yazması için gökler kâğıt, denizler mürekkep olsaydı gökler, denizler biter, yazılacaklar bitmezdi.

Tanrı’nın resulü, enbiyanın imamı, günahkârların şefaatçisi, sadık, emin, âlemlere rahmet olan Peygamberimiz (Muhammed Mustafa) salla’llâhu aleyhi ve sellem Efendimize, hanedanına, bâisi hidayet olan eshabına bahusus dört sevgili arkadaşına yüz binlerce salât, selâm olsun.

 [Amin]

https://ismailhakkialtuntas.com/2015/12/17/gulzari-savab-nefes-zade-ibrahim/

AHSEN-EL KASAS

Ahsen-El Kasas; bir vâkiayı anlatmanın en güzeli veya bir vâkiayı en güzel anlatış. Bir haber veya hikâyenin ‘kıssa’ olabilmesi, şayan-ı ta’kîb ve tahrir bir haysiyeti haiz olmasına mütevakkıftır.

Biz bu Kur’ân’ı vahyetmemizle sana en güzel kıssayı naklediyoruz. Halbuki sen ondan evvel elbette habersizlerden idin.

Yûsuf,12/3-

Allah Teâlâ’nın, Kurân-ı Kerim’de anlattığını bildiğimiz konular arasında en çarpıcı olanı belki bir kadının aşkına verdiği değerdir. Yusuf Suresinde ilk tek sayı sayılan üç numaralı ayette –Yusuf Suresi de 12. suredir, sayı toplamı üçtür- “en güzel hikâye -Ahsen-El Kasas” ifadesiyle beyan edimesidir.

Yusuf aleyhisselâm ile Züleyha validemiz arasında geçen vâkıa, aşkın en ileri seviyesinde olan hadisedir. Bu kıssada Allah Teâlâ’nın bir peygamberini değil de, kadını öne alışında aşkın mertebesinde kadının ulvî  seviyesine işaret etmektedir.

Bir kadın aşkı ile peygamberden öteye geçmiştir.

Rivayetlerde Yusuf, zindanda Züleyha’dan uzak durmak için Rabbi’nden mahkumiyeti talep etti denilse de, Yusuf’un onu zindanda anmadan durduğunu söylemek biraz imkansızdır. Kuledibine düşmüş gönlün, Züleyha’yı anmadan geçirdiği dakikaları yok denecek kadar az olaması gerekir.. Çünkü Züleyha, unutmuyorsa ve ağlayıp-bazı rivayetlerde gözlerine karalar düştü- duruyorsa, Yusuf onu nasıl unutabilirdi. Aşk özellik itibarıyla kendilikle (self) olmayıp beyniyetle oluşabilen durum olunca aralarında akışın olması gereken mecburi bir haldir.

Züleyha için Yusuf’a zorla sahip olmak istedi diye düşünmek yanlıştır. Züleyha ki, aşkın sarhoşluğundan çörekotundan öd ağacına kadar her şeyin adını Yusuf takmıştı. İçtiği su, yediği ekmek, aydınlandığı mum, Yusuf olmuştu. Binaenaleyh, onun sevgisinde Hakk katında bir çirkinlik bulunsaydı Kurân-ı Kerim’de anılmazdı. Sadece “kadınların hilesi/oyunu/düzeni büyüktür” ile yetinildi.

Züleyha’nın aşkı bu kadar kutsal olmasa idi, Yusuf hangi hikaye ile anılacaktı ki?

Kardeşlerin hilesi ile anlatılan bir hikaye  ile -124 bin peygamber olduğunu düşününce- eşsiz güzelliği olan Yusuf biraz anılmaya değerli olamazdı. Güzelliğine de kim inanırdı? Ancak Yusuf, bu anışın bedelini kuledibinde yıllar geçirmeye razı olmuş ve hiç sıkıntı duyduğunu kimse rivayet eylememiştir.

Cenâb-ı Hakk’ın saygısına mazhar olan kadın ve aşkı için Habib-i Ekrem salla’llâhu aleyhi ve sellem “dünyada üç şey sevdirildi” derken ilâhi sevgiye işaret etmiştir. Yine bu değerden dolayı, Allah Teâlâ Âdem aleyhisselâmı yaratışını açıkça beyan kılarken, Havva’yı belirgin bir ifade ile anlatmamıştır.

Yine Hz. Rasûlu'llâh salla’llâhu aleyhi ve sellem  “Yeşilliğe bakmak, gözün pasını açar; güzel kadına bakmak da gözü cilâlandırır”. Şihâb’ü-l Ahbâr (206)  buyuruşunda daha çok kalb gözünü  kasdetmiştir. Çünkü sözlerinden âlemin sarhoş olduğu Efendimiz başka bir yerde “Kellimîni ya Humeyrâ” [Konuş Ya Hümeyrâ] buyurması ile kalbî sırra işaret etmiştir.

Hulasa, Ahsenel Kasas ile bahsedilen kıssanın “ahsen” kısmı Züleyha’nın olduğu bölüm, diğer kalanı ise ibret alınması gereken kıssa bölümüdür. Bu meyanda peygamber dahi olsa erkekler için bir kadının gönlüne girecek güzelliği bulmak öneme haiz durumdur. Cahillik ve şehvet kokan iğrençlik gailesi fiiller hakkında söz söylemeye fazla gerek yoktur. 

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar