KERTENKELE İLE BERABER
Dün ben dayanır, ayak direrim, size yardımda bulunurum, bu suretle de üst
gelirsiniz diyordun.
A melûn, dün ordu kumandanı kesilmiştin, şimdi namertleştin, bayağılaştın,
korkaklaştın.
Senin sözüne kandık da geldik… bu belâ tuzağına düştük” dedi.
Bu sözlerden gönlü dertlendi, kızgınlıkla elini, Hâris’in elinden çekti.
O, bunca âlemi yıktı, harap etti de sonra “ Ben sizden değilim” dedi.
Meleklerin heybetini görünce Hâris’in göğsüne bir yumruk aşk edip yere
yıktı, kaçıverdi!
Nefisle Şeytan, ikisi de birdir… surette kendisini iki gösterdi.
Melekle akıl da birdir, himmeti var da onun için iki suret oldu.
İçinde, aklı alan, cana da düşman, dine de düşman olan böyle bir düşmanın
var.
Bir an kertenkele gibi saldırır… derken hemencecik bir deliğe kaçıverir.
Gönlün de nice delikler var. Her delikten baş çıkarıp durmada!
Şeytanın insanlardan gizlenmesine, bir deliğe girip saklanmasına “ Hunus”
derler.
Onun gizlenmesi de kirpinin büzülüp gizlenmesine benzer. Kirpi büzülür de
kafasını çıkarır, tekrar gizler ya… o da öyle işte.
Tanrı, Şeytan’a “ Hannâs” dedi. Şeytan, kirpinin kafasına benzer.
Kirpi, kötü avcıdan ürker de büzülür, başını gizler.
Nefis senin iç âleminde yolunu kesmeseydi bu yol kesiciler, sana el
atabilirler miydi?
Seni kötü şeylere sevkeden şehvetten, o gizli memur yüzünden gönül, hırsa
tamaha, âfete esir olmuştur.
O gizli memur yüzünden hırsız oldun, kendini berbat ettin de nihayet bu
görünen memurlar, seni kahretmek için yol buldular.
Bu düşmanın palavrasını dinleme kaç ondan… çünkü o da inatta İblis’e
benzer.
Dünya sevgisi, dünya geçimine savaşma yüzünden sana o ebedî azabı
ehemmiyetsiz gösterir.
Ölümü bile ehemmiyetsiz bir hale getirirse bunda şaşılacak ne var ki? O,
sihriyle bunun gibi yüzlerce iş yapar!..
Sihir, bazen sanatla samanı dağ gösterir…bazen dağı saman!
Sihrin hali budur; afsunlar, üfürür, her an hakikatleri başka bir şekle
çevirir.
Bir an gelir, insanı eşek gösterir… bir an gelir eşeği şaşılacak bir adam
şekline bürür!
İşte senin içinde böyle bir sihirbaz gizlidir. Vesveselerde daimî bir sihir
kudreti vardır!
Fakat bu sihirlerin hüküm sürdüğü âlemde öyle sihirbazlar da var ki
sihirlerin hükmünü gideriverirler.
Bu kuvvetli zehrin bittiği ovada tiryak da bitmiştir ey oğul!
Tiryak, sana “ Gel, beni kendine siper et… ben, sana zehirden daha yakınım.
Kaynak:
Mesnevî-i şerif, c.III, b.4045-4078
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar