Çeviri
Sen De Bilirsin Ki Ben Sensiz Yok Olur Giderim
LXXIV
Sen de bilirsin ki ben sensiz yok olur
giderim, yok olur giderim, yokluk da varlık kabul eder; halbuki ben ondan da
aşağı bir hale gelirim.
O Yusuf’tan ayrı kaldım mı, iyiden iyiye
hüzünler yurduna girer giderim; kötü sanılara eş olurum, nedametlere dost
kesilirim ben.
Padişahın şehrine şahne oldum mu Ay gibi
bekçilik eder, döner dolaşırım; gam hırsızına işkence olurum, her çeşit illete
illet kesilir giderim ben.
îrem bağına girdim mi gamın boynunu
bağlarım; deve gibi her yana çekerim onu, dikenden başka bir şey tattırmam ona.
Takdiri, kısas eder de tutar beni deve
yaparsa, onun Hac devesi olurum, o haremin ağırlığını çekerim ben.
O acı buyruğun hükmündeyim; gâh
kervanbaşıyım, gâh deve; gâh davula tokmak vururum, gâh bayrağın perçemi olurum
ben.
îster davulcu olayım, ister davul; o üstün
erin ordu y erindey im ya; şu renkten renge girişten ne diye gamlanayım;
sonucu, padişahın adamlarındanım ya.
Düşünce ayısını tutar, oynamak öğretirim
ona; güzellerin meclisine getirir, oynatırım; onlar onu seyrederken ben onları
seyrederim; bunu fırsat say arım ben.
Muma benziyorum; söylemeden her şekli
gösteriyorum; eğri büğrü düşünme, her şeyi görür, gözetir, sayar dökerim ben.
Aşk der ki: A aklı başında olan, sunduğum
şarabı ganimet bil, iç, sarhoş ol; a aç, doyurduk seni, a burnu koku almaz, iyileştirdik
seni.
Sahibimizin nimetlerine şükrettik; efendimiz
buna lâyık zaten; bu zevkin sonu yoktur, bu kadeh kırılmaz.
A efendim, bahtın iyi; yalnız iyiliklerle
yaşa, sevin de ben de yüceleyim, ululanayım.
A cana benzer güzel, yüzün îsa gibi ölüye
can verir; ben töhmet altında bile olsam senin o iyiliğin hani?
Susunca nasılsın, suratını ekşitince
nasılsın; ben senin güzelinim, söyle bana demesi için mahsustan susarım,
mahsustan yüzümü ekşitirim ben.
Kaynak:
Cilt 5
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar