Durup Kalmayan, Solup Dökülen Gülü Ne Yapacaksın?

XXI

Dil-i men ki bâşed ki turâ nebâşed

Ten-i men ki bâşed ki fenâ nebâşed

Benim gönlüm kim oluyor ki senin olmasın? Bedenim de ne oluyor ki yok olup gitmesin?

Tut ki gökyüzü benim oldu; Ay’ı elde ettim. İkisinde de ışık olmadıktan sonra neye yarar ki?

Cennetin içinde olayım, nimetlere kavuşayım... işkenceler çektikten, senin yüzünü görmedikten sonra cennet nedir, nimet ne?

Suça, cefaya sen özür getirdikten sonra cefalar, tutalım vefa olmamış, ne çıkar?

Yanlış yapılan iş yüzünden sen azarlamaya başlarsan, canla gönül yanlış işe girişmez de ne yapar?

İki bin defterlik ders versem bir arılık duruluk, bir zevk, safâ olmadıktan sonra usanmaz, bıkmaz mıyım dersin?

Seher yeli olmadıktan sonra ne bir yasemin güler, ne bir ağaç oynar, ne de bir yeşillik biter, yeşerir, kokar.

Yoksulluğa düşürdün de çırçıplak soydun ama kaftanı yokmuş, Ay’a ne gam?

Ne şaşılacak şeydir ki bilgisiz, gönüle aldırış bile etmez. ama herkes de bey, padişah olamaz ya.

Keremi, bütün suçluları kapısına çağırır... sıra sana da geldi mi, kötülüğüne bakmazlar.

Bırak canı, vazgeç gökyüzündeki Ay’dan. and olsun Tanrı’ya, hiçbir şey Tanrı’ya benzemez.

Yokluğun ezeceği başı ne yapacaksın; senin olmayan altınla ne işin var?

Bütün gün, gel sevgilim der durursun; durup kalmayan, solup dökülen gülü ne yapacaksın?

A can, sevgilinin belâsından kaçma. belâ olmayınca ham kalırsın sen.

Ne güzel, ne hoş geçer o Ay’la geceler. öyle bir Ay’dır o ki tüm yüzdür, ardı yoktur.

Ne ho ştur o padişah ki kul köle kesilir. ne güzeldir o sevgili ki hiç ayrılmaz do stundan.

A beden, sen sus da gönlüm söylesin. çünkü gönlün sözünde ne ben vardır, ne biz.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş