Havada Uçan Kuşları
XXVII
O âlemin
azametiyle bir hale dalmışım ki senin bu kibrin, bu ululanman bir yeldir bence;
böyle bir devletle sarhoş olan neden ululanmasın, ne diye yüce görmesin
kendisini?
Her an, her
lâhza ayıklık kör olsun diye sağraksız, âletsiz yüzlerce kap şarap içmedeyim.
Havada uçan
kuşları, Tanrı doğanlarını sanatsız, düzensiz, gayb âleminden ele geçirmedeyim.
Hattâ elimden
şaşılacak kuşlar bitip uçmada; o halin sarhoşluğuyla şarap dudağımdan coşmada.
Onun
başağından biten buğday tanesini, hani o Adem’in yediği buğday tanesini
cennetle beraber satarım da o cenneti can gibi bağrıma basarım ben.
Kaynak:
Cilt 2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar