Senin Güzel Yüzün Olmadıkça A Güzelim, Benim Huyum Nasıl Güzelleşir?
Kötü huyum var güzelim, sen beni mazur tut;
senin güzel yüzün olmadıkça a güzelim, benim huyum nasıl güzelleşir?
Sensiz kışa dönüyorum, halk benim yüzümden
azaba giriyor; fakat seninle oldum mu güllük gülistanlık kesiliyorum, huyum
bahar huyuna dönüyor.
Sensiz gönlüm kırık, yaşayıştan usanıyorum,
ne söylersem kötü oluy or; ben akıldan utanıy orum, akıl da senin yüzünden
utanıyor.
Bulanmış, kokmuş suyun çaresi ne? Tekrar ırmağa
karışmak; kötü huyun çaresi ne? Tekrar sevgilinin yüzünü görmek.
Can suyunu şu beden girdabında mahpus
görüyorum; toprağı kazayım da denizlere yol açayım.
Gizli bir şarabın var ki ümitsizlere
sunuyorsun da umanlardan hasretle bir feryattır göklere ağıyor.
A gönül, mümkün oldukça gözünü sevgiliden
ayırma; isterse seni kucaklasın, bağrına bassın, isterse yan çizsin, senden bir
kenara çekilsin.
Kaynak:
Cilt 3
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar