Gücüm Kuvvetim Kalmadı

 

LXXXIV

Derin sermâ vu bâran yâr hoşter

Nigâr ender kinâr-o ışk der ser

Şu kış yağmur yağarken, aşk başta, sevgili kucakta, daha da hoş bir yaşayış bu.

Sevgili kucakta; ama nasıl da sevgili? Lâtif, güzel, çevik, terütaze.

Şu kış kıyamette onun mahalle sine, onun y anına kaçalım; ona benzer kimseciği doğuramaz analar.

Kar yağarken dudaklarını öpelim onun; karla şeker, yüreği tazeler.

Gücüm kuvvetim kalmadı, elden çıktım; beni benden aldılar, götürdüler de bir başka ben getirdiler.

Hayali ansızın gönüle geldi mi, Allah u Ekber, gönül yerinden kalkar da gider mi gider.

 

Kaynak: Cilt 6

Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar