Gücüm Kuvvetim Kalmadı
LXXXIV
Derin sermâ vu bâran yâr hoşter
Nigâr ender kinâr-o ışk der ser
Şu kış yağmur yağarken, aşk başta, sevgili kucakta, daha da hoş
bir yaşayış bu.
Sevgili kucakta; ama nasıl da sevgili? Lâtif, güzel, çevik,
terütaze.
Şu kış kıyamette onun mahalle sine, onun y anına kaçalım; ona
benzer kimseciği doğuramaz analar.
Kar yağarken dudaklarını öpelim onun; karla şeker, yüreği tazeler.
Gücüm kuvvetim kalmadı, elden çıktım; beni benden aldılar,
götürdüler de bir başka ben getirdiler.
Hayali ansızın gönüle geldi mi, Allah u Ekber, gönül yerinden
kalkar da gider mi gider.
Kaynak: Cilt 6
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar