Susturmuyorsun Ki Susayım
CCXIV
Sâkî, insaf et; ne güzel bir yüzün var; yerden oldum ben, nerdesin
sen?
Kul desem lâyık değil sana; Allah desem korkarım.
Susturmuyorsun ki susayım; fakat söz söylemek yolunu da açmıyorsun
bana.
Üzüm gibi sıkıp eziyorsun beni; sevgili değilsin, belâsın bana.
Senden göz yumarsam küfürdür bu; çünkü sen nura nurlar katmadasın.
Gözümü açarsam da bakma bana diyorsun; sen beni hevâ ve heves
gözüyle görmüşsün.
Kaynak: Cilt 5
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar