Susuşu Yoldaş Edin...O Ay Yüzü Seyre Dal...
XCVIII
Be cân-ı tu ey dâyı ki sûy-ı mâ bâz âyî
Tu her çi mîfermâyî heme şeker mîhâyî
A dayı, canın için
olsun, gene dön, gel yanımıza... ne buyurursan buyur, boyuna şekerler
çiğnersin, ballar yersin sen.
A güzel huylu, çık dama, tez dama yüz tut. bu yana iki üç adım at;
şu sarhoşların razılığını elde et.
Usanmışsan sarhoşlardan bir sağrak al. cana rahat verir o, adamın
elinden tutar, masaldan kurtarır insanı.
A cana canlar katan güzel, yarın gelirim diye vaad etmedin mi
bize? Ne de aldatış bu, ne de yalan.
A çekingen güzel, dudağımızı öpersen mürâîliği bırakmış olursun,
güzelliğine güzellik katarsın.
Başını bir kerecik pencereden çıkar, ahdini berkit, şekerlerle
doldur; düny ay ı incilere boğ, inan da bir sına hani.
İyilik fidanını dik, gül fidanını silkle. yakınların yanlarına
gel, kötülük etme onlara.
İki göze de bir uyku ver; zamana bir parlaklık, bir güç kuvvet
bağışla; susamışlara bir su ver, koruğa bir lezzet ihsan et.
Çengi al, tene-ten diye çalmaya koyul; gönlü ayrılıktan sök, at...
apaydın şarabı getir de mahmurluğumuzu gider bizim.
Şu usançtan vazgeç, pencereden bak; dostlarla şarap iç. dostların
arasında bulunmak daha hoş.
Kendimden geçtim de açılıp saçıldım; sevgilime dedim ki: Nereye
düşersem düşeyim, gamınla eşim dostum ben.
El çırpışına bak, sarhoş gözlerini seyret; oltaya benzeyen
saçlarına dal; hasılı nesi varsa bak da gör.
Eteğini tuttum mu, pek yücelirim; balla karılmış süte dönerim;
onun lûtfuna karşı öleyim gitsin.
A güzelim, bir avuç kaza berbat çalma; nehir yokken gemi yürütmey
e kalkışma; ortalama bir yol tut.
Güzelim
tohumlar ek ki yarın yeşersin... çünkü burda ne ekersen onu biçersin orda.
Bir tohum ektiysen neden pişman oldun? Dağda, çölde bile olsan
yürü; altından tasın var.
Usandıysan a
güzel, yürü, işveleriyle dal uykuya. ateşlerle dolu dünyadan gizlice, bir hoş
hoş kaç gitsin.
Bu yandan göz
yum, hırsızlamaca yoldan git. gizlilik âleminde esenleş, can kanadıyla uç.
Âşık oturarak
uyur; çünkü sabır yaraşır ona. Azrâ için Vâmık yeğinleşir, ileriye atılır.
Artık söylemeyi kısa kes; susuşu yoldaş edin; padişahlar
padişahına bak; o ay yüzü seyre dal.
Kaynak:
Cilt 7-2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar