Sevgilinin Aşkı Candan Etti Beni; Can Bile Aşkla Kendinden Kurtuldu Gitti
Sevgilinin aşkı candan etti beni; can bile
aşkla kendinden kurtuldu gitti.
Çünkü can sonradan olmadır, aşkınsa evveline
evvel yok; onun bunu anlamasına asla imkân yok.
Sevgilinin aşkı mıhladız taşı gibi canlarımızı kendisine çekti.
Sonra da varlığını kaybetti canın; can kaybolunca gördü kendi
varlığını.
Can sonradan geldi kendisine; aşk oltası atıldı; ona sarıldı can.
Aşk ona bir gerçek şarap sundu; bütün öz doğrulukları kaçtı gitti
ondan.
İşte bu, aşkın başlangıcına bir delildir; fakat kimsecikler sonuna
ermemiştir aşkın.
Kaynak: Cilt5
Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy
GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar