Çeviri
Gönlümü Sen Aldın Da Ben Mahsustan Başkalarında Arıyorum
XCI
Bütün
halkın başını yarmış da sonra tutmuş, hastayım, başım ağrıyor diye başını
çatmış. Feleğin hırkasını bile çekip almış da sonra tutmuş, çıplağım, giyecek
bir elbisem bile yok demeye kalkışmış.
Vay
o taş yüreğinden, eyvah o çeşitli nazlarından, işvelerinden; fakat taş gibi
olan o değil, asıl benim ki bu fitneyi durmadan uyandırıyorum, âlemi birbirine
katıyorum.
Kan
deryasının ta dibindeyim, kan içe içe sarhoş olmuşum; fakat öyle de hoşum, öyle
de neşeliyim ki sanki kan içinde değilim de üzüm şırasına gark olmuşum.
*
A aşk, öylesine büyüksün, yücesin ki göklere
bile sığmıyorsun, yalnız ne haldir bu, şu
benim
görünmeyen gönlüme nasıl sığmadasın?
*
Sıçradın, gönül evine girdin, kimsecikler
gelmesin diye kapıyı da örttün, kilitledin; artık ben kandil konan yerim, sırça
kandilim, yahut da nur mu nur kesilmişim, ışık mı ışık.
Beden,
gebe bir Zenci kadın, gönülse onun rahminde bir Rum dilberi; şu halde benim
yarım misk, yarım kâfur.
Gönlümü
sen aldın da ben mahsustan başkalarında arıyorum; görmeden arayıp aktarıyorum
amma şu gözü görmeyen körlerden değilim ben.
A
benim canım, şu sapsarı yüzüm günün birinde toprağa girerse, bir gün olur da
ölür gidersem mezarımın başucundan sarı güller bitecektir.
Süleyman
da bir karıncanın derdini duymadı mı? Sen de nihayet bir Süleyman’sın, tut ki
bir karıncayım ben.
Ne diye ağlar, inlersin, balla dolu yüz kovanın var dedin;
balansıyla aynı hırkayı giyinmişim;
hem petek yapmadayım, hem ağlayıp inlemede.
Bu
dertten ağlarım, inlerim amma bu onulmaz yarayı, bu iyileşmez illeti yüzlerce
devlete de değişmem ben.
Çeng
gibi feryat ederim, çünkü gül bahçesinin bülbülüyüm ben. Yılan gibi kıvranıp
dururum, çünkü definenin başucundayım ben.
Ben
diyorsun dedin, ululukla, benlikle eşsin; hayır, ben benlikten uzağım, ululuk
yok bende; fakat bendeki benlik, senden geliyor, bu ululuk, senin ululuğundan
vuruyor, senin ululuğundan geliyor bana.
Ben
çiğim, yanıp kavrulmuşum, gülüyorum, ağlıyorum; hem şaşırıp kalmışım, hem halkı
hayretlere salmışım; vuslattayım, aynı zamanda ayrı düşmüşüm dosttan.
Kaynak:
Cilt 2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar