Yoluna

 

Aşkın yolu tehlikeli  

Uzak dur dediler

Ben senin kölenim

Kimi ilgilendirir ki

Ruhumu feda etmişim ezeli

Tutamam ben bu sözü

Yoluna baş koymuşum

Sanki sensiz

Can taşımak hoş mu geliyor

Benden canımı istesen

Bir can nedir ki

Gönül kuşum

Canımdan can üstüne binlerce can veririm

Âşıklar sürme çekerler

Sevgilinin bastığı toprağa

Rüzgârlar duysun

Yolunun tozunu savursunlar

Gözlerime dolsun  

Güzelim...gözlerime

Sensizlik uykuları girmesin

Gönlüm bir an gelip gaflete düşmesin

Zorlanmaz mı

Gözyaşlarım…

Hazinesini tüketen müflis tüccar gibi

Bende fer bırakmadı

Karanlıklarda

Gündüz mü gecemi fark edemiyorum

Sırf ötelerden akseden

Yanağın ışığını

Kendime rehber edindim

Korkmuyorum nedensiz

Kılavuz aramak için çabamda yok

İllaki bulurum seni

Değil mi…

Hani

Aramızda sözler var

Vefa yolunda ölmeye dair

Yemin billah…o sözlerimden dönmedim asla

Güneşe hasret kalmış

Duvarın gölgesi gibi kararsam da

Aslında tedirginimde bir yandan

Olmasını istemediğim bir çok çok ihtimal için

Aklım sabretmeye dayanamadığından

Şimdi deliliğe vurdum kendimi

Eğer ki ölürsem

Sevdan zerrelerime işlemiş

Derdinle gömülürüm...

Nasıl olsa

Bir gün doğarsa üstüme

Çok şükür kavuştum 

Çok şükür derim

Susuverir toprak olmuş

Yıllarca inlemiş bedenim


İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar