Kalbimi Benden aldı
خَطَبَت
مِني قَلبِي
سَلَبَت
مني نفسي
أخذت
مني العالم
فرت
مني
لم
تَتر ك لي غَيرَ الشوقِ الواري و فؤادِى الظمان
Kalbimi benden
aldı
Ruhumu benden
aldı
Dünyayı benden
aldı
Ve benden kaçtı
Abdulvahhab
el-Beyâtî, el-‘Amâlu’l-Kâmile II, 444
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar