Ebedi Anım
…!
Çok perişanımdım
Korunmaya ihtiyacım vardı
Tanrı kulunu korur
Seni de ben…onun meleği olduğunu
Düşünüyorum
Umutsuzluk fırtınamın ortasında
Çıkıp gelen
Sorunlarımı hayatımdan çıkaran
Umudum olan
Yoksa bu hayata dayanılır mı
Sürekli üzen…korkutan haliyle
Keşkelerimden sıyıranım
Tek bir hüznüm varsa
O da sensizlik
Biriciğim olduğundan beri
Öğrendiğim
Hayat…böyleymiş
Seninle bir zaman ve yer imiş
Belki yıllar geçti gitti ama
Hepsine bedel sevincimsin
Sevgilimsin
Her şeyi inceden düşünen
Zarafetinle
Sinemde kalan birkaç tel saçın
İyi ki benimle
Ayrılmazım
Sarmaşık gibi sarışı
Açılmayan düğümlere eş hali
Daima kanımda
Kabimde hissediyorum
Sonuç
Ebedi anımsın
Andımsın…benim
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar