Arşivlerden Ağa Takılanlar
Arşivlerden
Ağa Takılanlar
Sizce Neden?
İsimsiz Melek
http://blog.milliyet.com.tr/isimsizmelek
06 Kasım '10
taksim
saldırı sonrası...
İstanbul,
Taksim'de bir canlı bomba patladı ve yine onlarca insan yaralandı. Allah'tan bu
sefer ölen olmadı. Televizyonda bu haber okunurken ben odamda eski günlüğümü
karıştırıyordum. Tam o sırada arka sayfalarda babamın bana 2005'te yazdığı bir
hatıra ilişti gözüme. Aynen şunlar yazıyordu;
Günaydın
kızım, günaydın Ahmet, günaydın Şule, günaydın evim, günaydın gökyüzü, günaydın
kedi, günaydın bahçedeki ağaç, günaydın bütün dünya. Yaşam bize bir gün daha
hediye etti. Güneş ışığını, toprak nimetlerini, gökyüzü havayı, ırmaklar
sularını sundu bize. Cömertce. Karşılıksız, ve zaman bize bir ömür verdi ama
sınırlı. Yaşam tüketeceğimiz bir miras değil, çocuklardan aldığımız bir
emanettir. Her emanet gibi buna da gözümüz gibi bakmalıyız. Ben bu emanete iyi
bakamadım. Sana savaşsız, sınırsız, sömürüsüz temiz bir çevre, paylaşmanın,
mutluluğun hakim olduğu bir dünya bırakamadım... Özür dilerim. Ama inanki
elimden geleni yaptım. Vijdanım rahat. Senin çocuklarına daha iyi bir dünya
bırakacağına tüm kalbimle inanıyor ve sana güveniyorum.
Şaban Çelik 22/10/2005 S- 09-30
Yıl 2011. Ve
biz insanlar hala savaşıyorlar. Bundan 100 yıl öncesini anlardım. İnsanlar
cahildi. Ama artık günümüzde insan mantığı hangi nedenle olursa olsun savaşmayı
kabul etmiyor. Neden savaşıyorlar? Amaçları ne? Eminim amaçlarını bile
bilmiyorlar... Sizce neden? Mutluluk ve huzur dururken savaşmayı seçmeleri
neden?
http://blog.milliyet.com.tr/sizce-neden-/Blog/?BlogNo=273147
Bir yaşam tarzıdır resim...
11 Mayıs '10
hayatın anlamı resim...
Resim
yapmak... Benim en büyük eğlencem resim yapmak. Görsel zekaya sahibim eğer bir
şeyi gerçekten öğrenmek istiyorsam resmini çizerim. Bu nedenle Tarih ve
Matematik zayıf yanlarım. Matematikte de -tahmin edeceğiniz gibi- en iyi
olduğum konu Geometri.
Resim benim
hayat kaynağım. Resim yapmadan yaşayamam. Başkalarının bir şey anlatmak için
kullandığı 4-5 sayfalık kağıdın tekine bir resim yaparak fazlasıyla açığa
koyarım anlatmak istediğimi. Yazmaya kalksam sayfalarımı alacak bir ödevi resim
çizerek yaparım bazen.
Resimde
serbest olmayı severim -yani soyut resim gibi- kısıtlamalara gelemem. Resim
yaparken kopya çekmem, başka birinin resim yapma zevkine de uymam. Ben resim
yaptım mı beni anlatır resim. Kim görse bana ait olduğunu anlar. Kendi
çizgilerimi kullanırım. Hata yaparım ama başkalarının hatasını yapacağıma kendi
hatamı yaparım. Resim yaparken bir kedi çiziyorsam ya 2 bacaklı ya 3 kuyruklu
yada kafası bedenine göre fazla büyük vs. gibi çizerim. Kopya çekmem demiştim.
Doğadan da kopya çekmem, farklı çizerim.
Zevk alırım
resim yapmaktan. Resim yaparken kendimden geçer giderim. O an dünya umrumda
değildir. Silerim, tekrar çizerim, beğenmem yine silerim.
Hayallerimi
çizerim kağıda rüyalarımı... Korkularımı çizerim yırtıp atabilmek için...
Okuduğum kitabı çizerim. Bazen beni anlatan kareler çizerim. sevgiyi çizerim
bazen veya dostluğu... Mısır'ı, Yunanistan'ı, Afrikay'ı çizerim. Tabi ki
bunları görmedim ama çizebilirim.
Keşke burada
anlattıkları çizerek gösterebilsem.
Yazımı
okuyan tüm okurlarıma teşekkür ederim.
Hayvan sevgisi
09 Mayıs '10
Hayvanları
seviyorum.
Hayvanları
seviyorum. Hemde umduğunuz gibi değil çok seviyorum. Bir tane muhabbet kuşum
var. Adı Fıstık. 4 yıldır besliyorum - besliyorum demek istemiyorum - yani 4
yıldır arkadaşım. Beni bırakmayan - hayatta kalan - bir o oldu. Tabi fazla
hayvan beslediğim de söylenemez. İki tane balık beslemiştim. Geldiklerinde
miniciklerdi. Onları fanusta baya bir yaşattım. Ama tam erişkinliğe ulaşınca
Lepistes balıklarının en çok yakalandıkları hastalığa yani kuyruk erimesine
yakalanıp öldüler. İnanır mısınız oturup ağladım. Benimle 3 y kalan balık
ölünce bu kadar üzüldüm acaba 4 yıllık arkadaşım ölse-ALLAH korusun-ne yaparım
acaba?
Bir
köpeğim olmasını çok istemişimdir.Ama annem... babamı ikna etmem kolay da
işte... Annem köpeğin girdiği eve melek girmezmiş diyor. Bence batıl inanç bu.
Köpekte Allah'ın yarattığı bir hayvan. Tabi gelin bunu bir de anneme söyleyin.
Bazen
sokağa çıktığım da kediler görüyorum. Kuyruğu kopmuş veya kola kutusu
bağlanmış. O an bunu yapan insanlara küfür etmek geliyor içimden... Ama onların
seviyesine inmemeliyim. Özellikle kedilere bir zaafım var. Onlara çok acıyorum.
Aslında bunun nedeni ölen kedim Badem. O da öyle insanlar tarafından
öldürülmüştü...
Çocuk olmak...
03 Mayıs '10
...
________________________________________
Öncelikle
merhaba, bu benim ilk bloğum.Yaş olarak biraz küçük olduğum için ilk olarak
anne ve babalardan bahsetmek istiyorum.
Onlar
bizim için çok değerli. Sonuçta bize bakan, büyüten, besleyen yani kelimeler
yetmez anlatmaya; çok emekleri var üzerimizde hem de öyle böyle değil... Ama
bazen anlaşmazlıklar olabiliyor aramızda. Hatta onları sevmediğimizi sandığımız
ve onların bizi sevmediğini sandığı zamanlar. O zamanlar benim için çok önemli
çünkü şu anda hayatımda ailemden önemli hiç bir şey yok benim için. Çünkü ufak
tefek şeylerle anne ve babamın kalbini kırarsam ne olur siz düşünün. Zaten
yeterince emekleri var üzerimde bir de kalplerini kırıp biraz daha yük
yüklememeliyim.
Belki
yaşım küçük ama ben de her şeyin farkındayım. Hayat zor, yaşamak, geçinmek,
mutlu olmak çok zor. Bazen babam işten geldiğinde yüzündeki o ifadeyi
hissedebiliyorum. Bir maskenin arkasına saklamış yüzünü sanki; yüzü gülüyor,
mutlu görünüyor, '' baba bugün... '' diye başlayan sözlerimi sabırla dinliyor
gülünmesi gereken yerlerde gülüyor. Ama sahte gülücükler. Çünkü o gün işte ya
birine sinirlendi, ya tatsız olaylar oldu, ya da v. s. gibi şeyler. İşten
geliyor dinlenmek istiyor, kafa dinlemek istiyor ama beni sabırla dinliyor.
Annem...
annem ev işlerinden bunalmış bir rahat nefes almak dinlenmek istediği zamanlar
oluyor. Tabi o babam gibi yapmıyor. Gidip ona da babama anlattıklarımı anlatmak
istediğimde vazgeçiyorum. Önce geriden davranışlarına bakıyor eğer keyfi
yerindeyse öyle konuşuyorum. Çünkü o da haklı biliyorum.
Belki
biraz kısa oldu ama sonuçta ilk defa buraya yazı yazıyorum. DEVAMINDA UZUN
YAZMAYA ÇALIŞIRIM... :)
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar