Arşivlerden Ağa Takılanlar

Sizce Neden?

İsimsiz Melek

http://blog.milliyet.com.tr/isimsizmelek

06 Kasım '10

 

 

taksim saldırı sonrası...

---

İstanbul, Taksim'de bir canlı bomba patladı ve yine onlarca insan yaralandı. Allah'tan bu sefer ölen olmadı. Televizyonda bu haber okunurken ben odamda eski günlüğümü karıştırıyordum. Tam o sırada arka sayfalarda babamın bana 2005'te yazdığı bir hatıra ilişti gözüme. Aynen şunlar yazıyordu;

Günaydın kızım, günaydın Ahmet, günaydın Şule, günaydın evim, günaydın gökyüzü, günaydın kedi, günaydın bahçedeki ağaç, günaydın bütün dünya. Yaşam bize bir gün daha hediye etti. Güneş ışığını, toprak nimetlerini, gökyüzü havayı, ırmaklar sularını sundu bize. Cömertce. Karşılıksız, ve zaman bize bir ömür verdi ama sınırlı. Yaşam tüketeceğimiz bir miras değil, çocuklardan aldığımız bir emanettir. Her emanet gibi buna da gözümüz gibi bakmalıyız. Ben bu emanete iyi bakamadım. Sana savaşsız, sınırsız, sömürüsüz temiz bir çevre, paylaşmanın, mutluluğun hakim olduğu bir dünya bırakamadım... Özür dilerim. Ama inanki elimden geleni yaptım. Vijdanım rahat. Senin çocuklarına daha iyi bir dünya bırakacağına tüm kalbimle inanıyor ve sana güveniyorum.

Şaban  Çelik 22/10/2005 S- 09-30

Yıl 2011. Ve biz insanlar hala savaşıyorlar. Bundan 100 yıl öncesini anlardım. İnsanlar cahildi. Ama artık günümüzde insan mantığı hangi nedenle olursa olsun savaşmayı kabul etmiyor. Neden savaşıyorlar? Amaçları ne? Eminim amaçlarını bile bilmiyorlar... Sizce neden? Mutluluk ve huzur dururken savaşmayı seçmeleri neden?

http://blog.milliyet.com.tr/sizce-neden-/Blog/?BlogNo=273147

Bir yaşam tarzıdır resim...

11 Mayıs '10

 

hayatın anlamı resim...

---

Resim yapmak... Benim en büyük eğlencem resim yapmak. Görsel zekaya sahibim eğer bir şeyi gerçekten öğrenmek istiyorsam resmini çizerim. Bu nedenle Tarih ve Matematik zayıf yanlarım. Matematikte de -tahmin edeceğiniz gibi- en iyi olduğum konu Geometri.

Resim benim hayat kaynağım. Resim yapmadan yaşayamam. Başkalarının bir şey anlatmak için kullandığı 4-5 sayfalık kağıdın tekine bir resim yaparak fazlasıyla açığa koyarım anlatmak istediğimi. Yazmaya kalksam sayfalarımı alacak bir ödevi resim çizerek yaparım bazen.

Resimde serbest olmayı severim -yani soyut resim gibi- kısıtlamalara gelemem. Resim yaparken kopya çekmem, başka birinin resim yapma zevkine de uymam. Ben resim yaptım mı beni anlatır resim. Kim görse bana ait olduğunu anlar. Kendi çizgilerimi kullanırım. Hata yaparım ama başkalarının hatasını yapacağıma kendi hatamı yaparım. Resim yaparken bir kedi çiziyorsam ya 2 bacaklı ya 3 kuyruklu yada kafası bedenine göre fazla büyük vs. gibi çizerim. Kopya çekmem demiştim. Doğadan da kopya çekmem, farklı çizerim.

Zevk alırım resim yapmaktan. Resim yaparken kendimden geçer giderim. O an dünya umrumda değildir. Silerim, tekrar çizerim, beğenmem yine silerim.

Hayallerimi çizerim kağıda rüyalarımı... Korkularımı çizerim yırtıp atabilmek için... Okuduğum kitabı çizerim. Bazen beni anlatan kareler çizerim. sevgiyi çizerim bazen veya dostluğu... Mısır'ı, Yunanistan'ı, Afrikay'ı çizerim. Tabi ki bunları görmedim ama çizebilirim.

Keşke burada anlattıkları çizerek gösterebilsem.

Yazımı okuyan tüm okurlarıma teşekkür ederim.

Hayvan sevgisi

09 Mayıs '10

 

Hayvanları seviyorum.

---

Hayvanları seviyorum. Hemde umduğunuz gibi değil çok seviyorum. Bir tane muhabbet kuşum var. Adı Fıstık. 4 yıldır besliyorum - besliyorum demek istemiyorum - yani 4 yıldır arkadaşım. Beni bırakmayan - hayatta kalan - bir o oldu. Tabi fazla hayvan beslediğim de söylenemez. İki tane balık beslemiştim. Geldiklerinde miniciklerdi. Onları fanusta baya bir yaşattım. Ama tam erişkinliğe ulaşınca Lepistes balıklarının en çok yakalandıkları hastalığa yani kuyruk erimesine yakalanıp öldüler. İnanır mısınız oturup ağladım. Benimle 3 y kalan balık ölünce bu kadar üzüldüm acaba 4 yıllık arkadaşım ölse-ALLAH korusun-ne yaparım acaba?

Bir köpeğim olmasını çok istemişimdir.Ama annem... babamı ikna etmem kolay da işte... Annem köpeğin girdiği eve melek girmezmiş diyor. Bence batıl inanç bu. Köpekte Allah'ın yarattığı bir hayvan. Tabi gelin bunu bir de anneme söyleyin.

Bazen sokağa çıktığım da kediler görüyorum. Kuyruğu kopmuş veya kola kutusu bağlanmış. O an bunu yapan insanlara küfür etmek geliyor içimden... Ama onların seviyesine inmemeliyim. Özellikle kedilere bir zaafım var. Onlara çok acıyorum. Aslında bunun nedeni ölen kedim Badem. O da öyle insanlar tarafından öldürülmüştü...

Çocuk olmak...

03 Mayıs '10

 

...

________________________________________

Öncelikle merhaba, bu benim ilk bloğum.Yaş olarak biraz küçük olduğum için ilk olarak anne ve babalardan bahsetmek istiyorum.

Onlar bizim için çok değerli. Sonuçta bize bakan, büyüten, besleyen yani kelimeler yetmez anlatmaya; çok emekleri var üzerimizde hem de öyle böyle değil... Ama bazen anlaşmazlıklar olabiliyor aramızda. Hatta onları sevmediğimizi sandığımız ve onların bizi sevmediğini sandığı zamanlar. O zamanlar benim için çok önemli çünkü şu anda hayatımda ailemden önemli hiç bir şey yok benim için. Çünkü ufak tefek şeylerle anne ve babamın kalbini kırarsam ne olur siz düşünün. Zaten yeterince emekleri var üzerimde bir de kalplerini kırıp biraz daha yük yüklememeliyim.

Belki yaşım küçük ama ben de her şeyin farkındayım. Hayat zor, yaşamak, geçinmek, mutlu olmak çok zor. Bazen babam işten geldiğinde yüzündeki o ifadeyi hissedebiliyorum. Bir maskenin arkasına saklamış yüzünü sanki; yüzü gülüyor, mutlu görünüyor, '' baba bugün... '' diye başlayan sözlerimi sabırla dinliyor gülünmesi gereken yerlerde gülüyor. Ama sahte gülücükler. Çünkü o gün işte ya birine sinirlendi, ya tatsız olaylar oldu, ya da v. s. gibi şeyler. İşten geliyor dinlenmek istiyor, kafa dinlemek istiyor ama beni sabırla dinliyor.

 

Annem... annem ev işlerinden bunalmış bir rahat nefes almak dinlenmek istediği zamanlar oluyor. Tabi o babam gibi yapmıyor. Gidip ona da babama anlattıklarımı anlatmak istediğimde vazgeçiyorum. Önce geriden davranışlarına bakıyor eğer keyfi yerindeyse öyle konuşuyorum. Çünkü o da haklı biliyorum.

 

Belki biraz kısa oldu ama sonuçta ilk defa buraya yazı yazıyorum. DEVAMINDA UZUN YAZMAYA ÇALIŞIRIM... :)

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar