Sevgilimsin Benim
XCIX
Hoca, esenlik sana, vefa
definesini buldun; gönlünü gönlüme koy, çünkü kaybolmuşu buldun sen.
Hem sen esenlik sana de, hem
sen sana da esenlik diye selâm al; Tanrılık davulunu çal, çünkü Tanrı’dan bu
davulu buldun.
Hoca, sen nasılsın, o ay
yüzlünün kucağında ne âlemdesin? Hele bir söyle. Candan daha üstün, daha
değerli olanı nasıl, nerde buldun a hoca?
* Selsebîl ırmağından
doldurulmuş o koca sağrak... Rıdvan bile kıskanmada seni; çünkü Tanrı
razılığını buldun sen.
A altına dönmüş yüz, inci
definesine kavuştun; a çırçıplak beden, şimdi gene ağır elbiseler buldun.
A ağlayan gönül, bütün âleme
gül şimdi; bundan böyle dostumsun, sevgilimsin benim, sevgilimi buldun sen.
Hoca, benim yakınımsın sen; yanıma gel, yanıma; yanıma gel de kimi
buldun, bir söyleyeyim sana.
Gökyüzünde senin için davul çalıyorlar, davul; yürü git, doğru
yoldasın sen, Hıtâ mülkünü buldun sen.
Dudağını dudağına koydu da o yüzden şekerlendi dudakların; mademki
sâkîyi buldun, dudağı kupkuru kalmışları da gör, gözet.
Hoca, sıçra, dünyadan çık, ağzını kilitle; anahtarı buldun ya,
kilit gibi aç elini.
Kaynak: Cilt 4
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar