BABA NEYE ÜZÜLÜR?
Bir adamın iki
oğlu vardı.
Birini zahmet
çekmeden büyüttü, olması gerekene kavuşması için dualar dahi etmedi. O her
şeyin iyisine kavuştu.
Diğer oğluna ise
her ne ettiyse olmadı, dualar etti, tutmadı, Affetti her zaman, yine adam
olamadı. Fırsat üstüne fırsat verdi, hiçbirini üzerinde/yerinde bulamadı.
Üstüne birde bir de oğlu cüzzam oldu, yandı yakıldı. Üzüntüsü üzüntüsüne
eklendi. Unutayım dedi. Onu unutmak istedi, yine unutamadı.
İyi evladını
düşünmeyen, gayret ettiğine rağmen kötüye mağlup olan oğlundan vazgeçemeyen
babanın rahatı var mıdır?
Hz. Mevlâna Celâleddin Rumî kuddise
sırruhu'l-athar efendim buyurdular ki:
Cehennemliktim, kötülüklerle, şerlerle
doluydum. Onun ihsan eli beni bir kevser haline getirdi.
Cehennem kimi yakar, yandırırsa ben o
yanan şeyleri cesette tekrar çıkarır, bitiririm.
Kevserin işi nedir? Her yanan, onun
vasıtasiyle biter, yenilenir.
Kevser, katra katta keremlerini ilân eder;
cehennemin yaktığı şeyleri ben yine yerine getiririm der.
4170. Cehennem, güz mevsiminin soğuğuna
benzer. Keserse ey gül bahçesi, bahar gibidir.
Cehennem, ölüme, mezar toprağına benzer.
Kevserse sur üfürülmesi gibidir.
Ey cehennemde
bedenleri yananlar, Tanrı keremi, sizi kevsere çağırmadadır.
Ey daima faal olan diri Tanrı, lütfen "halkı,
benden faydalansınlar diye yarattım;
Ben onlardan
faydalanayım diye değil" buyurmuştur. Bu,
senin cömertliğindir; bütün noksanlar, o cömertlikle düzelir.
4175. Bedene tapan şu kullarını affet.
Af denizinin af edişi, yerinde bir iştir.
Halkı ırmak gibi, sel gibi affet, yıka,
ant, kendi denizine daldır, temizle.
Aflar, her gece şu gönülden çıkar,
güvercinler gibi sana uçar, ulaşır.
Seher çağı yine onları uçurur, geceye
kadar şu bedenlere hapsedersin.
Yine akşam çağı, o sayvanın, o damın aşkı
ile kanat çırparak uçarlar.
Kaynak: Mesnevi, c. V, beyit: 4165-4176
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar