Print Friendly and PDF

HAYATLARINI İYİLEŞTİREN CESURLAR İÇİN





“Korku, bazen ayaklarımıza kanat takar,
bazen de ayaklarımızı yere çiviler.”

– Montaigne
Her zaman korkularımızın üzerine  doğacak bir güneş vardır.
Onu aramaktan vazgeçmeyelim.
İnsanlar karamsar olunca “güneş ne zaman” doğacak derler.
Niçin, doğacak güneşin kendimiz olduğunu unutuyoruz.
Her insanın varlığı, evren içinde bir güneş gibidir ve kalp de o  güneşin merkezidir.
Kalbinizin ölmesine izin vermeyin.
umutlarınızı korkularla değiştirmeyin.

(Alıntı)
Kaldırımda yürürken bazen yüzlerce hatta binlerce minicik karıncanın bir toplantı için bir araya geldiklerini görürüz. Miting mi var, ne için toplanmışlar, bilmiyoruz. Ama beş yüz veya bin kedinin veya eşeğin bu şekilde kendi aralarında bir toplantı yaptıklarını hiç gören olmamıştır. Kedinin veya eşeğin kafası karıncalardan daha büyük, dolayısıyla beyinleri de öyle. Karıncanın beyni ise, toplu iğnebaşından bile küçük. Demek ki, “akıl ve kafayı çalıştırma ve bilgi üretimi” beyin ile, beynin büyüklüğü ile ilgili bir şey değil.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar