Print Friendly and PDF

Seni Anmak

 


Seni anmak bana iyi geliyor

Gözlerimi açtığımda

Uçan bir hayal bile olsa

İnce ince yağan kar taneleri gibi narin

Yer yer tenime değen

Soğuk ve acıtan keskin gerçeğinle

Ve ateşinden eriyen

Heyecan veren esintin

Sonra bana duyurduğun

Bir sözün gelince…güçleniyorum

Bütün dertlerim bitiyor

Pranga vurmuş kaderime

Hayatımın sakladığı derin ümit oluyorsun

 

An içinde

Kaybettiklerimiz, korkaklığımızla

Durakalıyorum

Nelerden vazgeçmişiz

Saf aşkımız için

O ilk heyecanlarıyla yaşadığımız

Hüzünlü sessizliğimiz

Yumuşak ve sevgi taşan günler

Devam etse de

Bizi uykusuz geceler bırakmayacak

Tutku fırtınaları durulmayacak

Bütün bunlar ve olacaklar

Başkaları… sen ve ben

Kalacağız sessizliğimizde…

 

Biliyoruz kaderin kucağında

Her şey olması gereken yerde

İkimizde hasretin umutsuzluğunda

Ne yapabiliriz ki

Baksana dertler ve sıkıntılar değişmiyor

Olacak o kadar…söz etmiyorum

Yine de seni anmak

Bana iyi geliyor

Gözlerini açtığımda uçan bir hayal olsan da

Tekrar tekrar görmeğe can atıyorum




İsmail Hakkı Altuntaş


Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar