Seni Anmak
Seni anmak bana iyi geliyor
Gözlerimi açtığımda
Uçan bir hayal bile olsa
İnce ince yağan kar taneleri gibi narin
Yer yer tenime değen
Soğuk ve acıtan keskin gerçeğinle
Ve ateşinden eriyen
Heyecan veren esintin
Sonra bana duyurduğun
Bir sözün gelince…güçleniyorum
Bütün dertlerim bitiyor
Pranga vurmuş kaderime
Hayatımın sakladığı derin ümit oluyorsun
An içinde
Kaybettiklerimiz, korkaklığımızla
Durakalıyorum
Nelerden vazgeçmişiz
Saf aşkımız için
O ilk heyecanlarıyla yaşadığımız
Hüzünlü sessizliğimiz
Yumuşak ve sevgi taşan günler
Devam etse de
Bizi uykusuz geceler bırakmayacak
Tutku fırtınaları durulmayacak
Bütün bunlar ve olacaklar
Başkaları… sen ve ben
Kalacağız sessizliğimizde…
Biliyoruz kaderin kucağında
Her şey olması gereken yerde
İkimizde hasretin umutsuzluğunda
Ne yapabiliriz ki
Baksana dertler ve sıkıntılar değişmiyor
Olacak o kadar…söz etmiyorum
Yine de seni anmak
Bana iyi geliyor
Gözlerini açtığımda uçan bir hayal olsan da
Tekrar tekrar görmeğe can atıyorum
…
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar