HALLÂC’IN ŞİİRİ

Bunlarada Bakarsınız

حلاج

“لبّيكَ لبّيكَ يا سرّي و نجوائـــي لبّيك لبّيك يا قصدي و معنائـي

Ey Sırrım,

Emrindeyim, buyurun demez miyim!

Ey gizliliğimdeki nefesim [fısıltım]

Emredersin, emrine âmedeyim,

Ey Gayem ve içimdeki ma’nam

أدعوك بلْ أنت تدعوني إليك فهـلْ ناديتُ إيّاك أم ناجيتَ إيّائـــي

Çağıran ben miyim, yoksa sen misin?

Benden çıkan bu feryâd, yoksa senden mi çıkıyor,?

يا عين عين وجودي يا مدى هممي يا منطقي و عباراتي و إيمائـي

Ey aslımın aslı, ey gayemdeki son nokta!

Ey sözüm ve işaretim her konuşmam olanım!

يا كلّ كلّي يا سمعي و يا بصري يا جملتي و تباعيضي و أجزائي

Ey küll-i küll,

Ey kulağım, ey gözüm

Ey bütünüm, parçalarım ve cüzlerim

يا كلّ كـلّي و كلّ الكـلّ ملتبس و كل كـلّك ملبوس بمعنائــي

Ey bütünlüğümün bütünü,

Ey bütünüm, bendeki mânan ise bütünlüğünle örtülüdür,

يا من به عُلقَتْ روحي فقد تلفت وجدا فصرتَ رهينا تحت أهوائي

Ey ruhumun bağlı olduğu, cezbenle perişan durumdayım

Sevdân altında rehîn bulunuyorum!

أبكي على شجني من فرقتي وطني طوعاً و يسعدني بالنوح أعدائـي

Figanlarım yükselip düşmanlarımı sevindirse de,

Asıl vatanımdan ayrılışın endişesiyle ağlıyorum

أدنو فيبعدني خوف فيقلقنــي شوق تمكّن في مكنون أحشائـي

Yaklaştıkça korku uzaklaşır, fakat ben endişeleniyorum

Damarlarımdaki şevk titretirken gövdemi

فكيف أصنع في حبّ كَلِفْتُ به مولاي قد ملّ من سقمي أطبّائـي

Ey Mevlâm

Dostum nasıl oldu da elinden aşkına tutuldum,

Tabib bu derdin dilinden anlamıyor

قالوا تداوَ به منه فقلت لهـم يا قوم هل يتداوى الداء بالدائـي

Dediler :Ondan derman istesene

Onlara dedim: Ey Kavim, derdin, dermanı derdim olur..

حبّي لمولاي أضناني و أسقمني فكيف أشكو إلى مولاي مولائـي

Muhabbetim Mevlâyadır. Dertlerle beni eritir

Nasıl Mevlâmı Mevlâya şikâyet edeyim?

اّني لأرمقه و القلب يعرفـه فما يترجم عنه غير ايمائـــي

Bil ki, göz tam göremezse de kalb O’nu tanıyor,

Anlatmak için imâdan başka yol/söz kalmadı:

يا ويحَ روحي من روحي فوا أسفي عليَّ منّي فإنّي اصل بلوائـــي

Eyvâh, rûhum rûhumda perişân, kederli

Esef ederim ki, bende bu derde benden gayrı sebep yoktur

كانّني غَرق تبدو أناملــه تَغوثُّاً و هو في بحر من المـاء

O, sonsuzluğunun denizinde

Ben ise, yüzeyde parmaklarıyla çırpınıp yardım dilenenim

وليس يَعْلَم ما لاقيت من احدٍ إلا الذي حلَّ منّي في سويدائـي

Bendeki kayıtsızlığı bilen olmadı,

ancak bende buna bir siyahlık ayırılık nedeniydi.

ذاك العليم بما لاقيت من دنفٍ و في مشيئِتِه موتي و إحيائــي

Hayatımı ve ölümümdeki arzuya kayıtsızlığımı delilik [iyileşmeyen hastalık] bildiler

يا غاية السؤل و المأمول يا سكني يا عيش روحي يا ديني و دنيائي

Ey gayeme sürükleyenim, ümidim duruşum hayatım, ruhum, dinim ve dünyamsın

قُلْ لي فَدَيْتُكَ يا سمعي و يا بصري لِمْ ذا اللجاجة في بُعدي و إقصائي

Bana dedin ki, Seni kendime fedâ ettim?

Ey duyuşum, ey görüşüm uzaklığımla dahil herşeyimle karışmış değil miyim ki?

إِن كنتَ بالغيب عن عينيَّ مُحْتَجِباً فالقلب يرعاك في الأبعاد و النائي “

Eğer Sen gözlerimden gizlenirsen, kalb de uzak kalsa, kötü haberimi duyacaksın.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar