KADERDEN ANLAYAN BENİ ALDI ÇEVİRDİ
Evin genç oğlu
askerden geliyor, bir iş edinme arifesinde. Ailede adetmiş; bir işe girişmeden
önce danıştıkları, saygı duydukları bir şeyh varmış. Çocuğu ona götürüyorlar,
elini öptürüp, hayır duasını alıyorlar ve çocuğa ne iş tavsiye ettiğini
soruyorlar. Şeyh,
"Saatçilik
yapsın." diyor.
Aile "Olur
mu acaba?" diyor ve şeyh "Siz bilirsiniz." dedikten
sonra, aile çocuğa saatçilik değil, başka bir iş kuruyor. Adamakıllı
uğraşmalardan sonra çocuk, bir süre sonra zengin oluyor ve hayır dua almak için
tekrar şeyh efendiye gidiyorlar.
"Çocuğumuz
şu işi yaptı, çok zengin oldu." diyorlar. Şeyh
efendi de
"Tabii
olur." diyor. Aile bu
kez,
"Ama siz
saatçi olsun demiştiniz." deyince, şeyh
"O zaten
zengin olacaktı, ama ben fazla üzülsün, yorulsun istemedim." diye cevap veriyor. O adam, irade sahibi olduğu için
çocuğun hareketini kazaen olmaktan kurtarıp, belli bir hedefe, yani çalışma
çizgisinin hükmü altına almak istemiş.
sh:512
Kaynak: P. D. OUSPENSKY, İnsanın Gerçeği
"Kendini Bilmek', İn Search Of The
Miraculous, 4. Baskı: 2010, İstanbul
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar