KURTAR BENİ ŞU YABAN DOMUZUNDAN- BİR HİKÂYE-BİR HİSSE
Bir yaban domuzuyla bir at, çayırda
otluyorlarmış. Yaban domuzu otları boyuna kökünden söküp kurutuyor, suyu da
bulandırıyormuş. At kızmış, öcünü almak için gitmiş bir avcı bulmuş:
"Kurtar beni
şu yaban domuzundan!" demiş. Avcı:
"Peki,
kurtarayım, kurtarayım, ama ben tek başıma o işi başaramam ki! Gel, senin
ağzına bir gem vurayım, üstüne bineyim, sen de yardım et!" At o kadar
öfkeliymiş ki hiç düşünmeden razı olmuş. Avcı atın üstüne binmiş, yaban domuzuna
saldırmış; onun hakkından gelmiş ama atı da eve götürüp ahıra bağlamış.
Birçok kimse de öfkelenip düşmanlarından öç
almaya kalkar, ama kendi başlarını da belaya soktuklarını hiç düşünmezler.[1]
AİSOPOS, t. N. (1998). Masallar. İstanbul:
MEB. s. 162
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar