Çeviri
Mesneviden Dersler -2-
SENSİZ, ONSUZ VE BENSİZ
Mevlana Celaleddin Rumi kaddesellâhü sırrahu’l âlî
buyurdu ki:
Tanrı,
söz geliminde Peygambere dedi ki:
“Münafıkların anlaşılması için en kolay ve görünür delil şudur:
“Münafık iri yarı, korkunç, zâhiren babayiğit görünse bile sen
onun sesinin tonundan ve sözünden tanır, anlarsın.”
“Testi
aldığın zaman o testileri sınar, o testilere vurursun, değil mi?”
“
[Tanrım] Neden vurursun [bana]? Sesimden testimin kırık [olduğunu] anlamak için
mi?”
c.III, b. 790-793
**
“Kimden
kaçıyoruz, kendimizden mi?
Ne
olmayacak şey!
Kimden
kaçıp kurtarıyoruz,
Hak’tan
mı?
Ne
boş zahmet!
c.I, b.970.
**
[Görüyorsun]
Kendimizi gülünç hallere soktuk,
düşmanlarına ihsan edip [itaat edip] ziyana girdik.
c.III, b.921
**
Fakat yokluk denizine daldık da aciz olduk
mu sevgi davasına düşer, “Rabbimiz kendimize zulmettik” demeye kalkıştık.
c.V, b.1970.
**
Hepimiz “Nefsim, nefsim” deyip
durmaktayız, hepimiz yalnız kendimizi düşünmekteyiz. Sen buna lûtufta
bulunmazsan şeytanız.
c.I, b.3918
**
Ey
ulu Tanrım, bizim şanımız ulu ulu günahlarda bulunmaktır. Fakat sen, bunları
lûtfunla affetmeye kaadirsin.
“Biz,
hırstan, şehvetten kendi kendimizi yaktık.” Bu duayı da senden öğrendik
Yarabbi.
c.III, b ,2214-2215.
**
Eyvahlar olsun bu yirmi dört makamın
sesinden kervan geçti, gündüz de bitti!
Ey, Tanrım, bu feryat edenin elinden
feryat!
Hiç kimseden değil, bu medet isteyen
medet!
Şikâyetim en çok
kendimden...
Kimseden medet yok. Yalnız ve ancak bana,
benden yakın olandan medet var.
Çünkü bana bu varlık, her an Ondan
gelmekte...
Varlığım mahvolunca da ancak onu görürüm,
başkasını değil.”
c.I, b.2195-2198
**
Kör, bilgisizlikle halktan bir şeyler
umar. Ancak, ben senden umuyorum… her güç şey sana kolaydır.
Asıl kör [halk] kendileri ki beni kör
saydı, canla başla niyaz ettiğimi görmediler bile!
Benim bu körlüğüm,
aşk körlüğüdür.
Güzelim, sevdiği şey, insanı kör ve sağır
yapar derler ya… bu körlük, o körlüktür.
Tanrım Senden başkasını görmüyorum, fakat
Onu görüyorum. Aşkın muktezası da bu değil midir?
Söyle.
Yarabbi, sen görmektesin, beni sen de kör
sanma.
Senin lûtfunun etrafında dönüp
dolaşmaktayım, ey lûtfunun etrafında dönüp dolaştığım, ey kendisinden
ayrılmadığım Tanrım!
c.III, b .2460-2464
Ey
her çeşit elde edilen şey, kendisinden olan Tanrım, bütün âlemin af ve ihsanı,
senin ihsanından bir zerredir.
Aflar,
senin affını överler, insanlar, sakının, ona benzer, ona eşit yoktur.
Onların
canlarını [beni] sen bağışla, huzurundan
da kovma.
c.V, b .4110-4113
Kaynak:
Mesnevî-i Şerif
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar