ŞEYTANIN MEYDAN OKUMASI ÜZERİNE
TANRI, ŞEYTAN’IN İSYAN EDİP MEYDAN OKUMASINI KABUL ETMEK ZORUNDA MIYDI?
Kendi amaçlarını inkâr etmek ve kendi eserini bozmak pahasına kabul etmekten kaçınabilir miydi? Kendi öz varlığını inkâr edip Tanrı olmaktan vaz geçmek pahasına yadsıyabilir miydi?
Bütün olarak şeytanın isyanı imkânsız bir şey ya da tamamen bir hikâye miydi?
Tanrı Şeytan’ın meydan okumasını kabul etmek zorunda kaldıysa, bunu izleyecek savaşı kazanması da o derecede zorunlu muydu?
Şeytan gerçekten kandırıldı mı?
Tanrı, kaybedeceğini başından beri bildiği halde şeytana neden izin verdi?
Kaynak: Arnold TOYNBEE, Tarih Bilinci, (A STUDY OF HISTORY), hzl: Jane Caplan, 1978, Bateş Yayınları, İstanbul
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar