YAVUZ SULTAN SELİM’İN BİR GAZELİ

1— Askerimle İstanbul tahtından hareket edip İran tarafına sefere çıktım. Şah İsmali melâmet kanına gark ettim.

2— Mısır valisi can-ü gönülden benim azm-ü himmetimin kölesi oldu. Padişahlık sancağını dokuz feleğin fevkine yükselttim.

3— Nusret çengini ^[1]zafer bezminde çalmaya başlar başlamaz bu müjde Irak mülkünden Hicaza kadar yayıldı, ^[2]

4—Kılıcımdan, Maveraünnehir kana gark oldu. Düşmanın gözünü Isfahan sürmesinden mahrum ettim.

5— Düşmana bir nazar edince gam sıtmasından ter içinde kaldı ve her kılından Amu nehri aktı.

6— Mülk tahtası ^[3] üzerinde devlet şatrancını oynamaya başladığım zaman Hind şahı, âkil ^[4] askerimin karşısında mağlûp bir fil haline geldi (pil-i mat).

7— Ey Selimî, mihr-ü vefa potasında altın gibi eridikten sonra cihan mülkünün parası üzerine benim ismim yazıldı. (204)

Yavuz Sultan Selim Divanı, Prof. Dr. Ali Nihad TARLAN, İstanbul, 1946, s.214

---

[1] (musiki âleti)

[2] (Irak, Hicaz musiki makamlarıdır).

[3] (bisat: oyun tahtası)

[4] (Ferzane)

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar